54 χρόνια η Λίβερπουλ, 31 ο Ολυμπιακός, ο Αλέφαντος και η… Μαρσέγη

Ντροπή και μόνο ντροπή. Λέτε, ας πούμε, για τον Γιώργο Βασιλακόπουλο και τον ΕΣΑΚΕ αλλά η ΕΣΑΠ πάει καλύτερα; Τις προάλλες ο Παντελής Ταρνατόρος έκανε ολόκληρη μόντα για να παίξει ο Ηρακλής στο Λιγκ Καπ. Λίγα 24ωρα αργότερα ο «Γηραιός» αποσύρθηκε από τη Volley League.

Και τι δεν αποφάσισε η ΕΣΑΠ; Να μην αλλάξει την προκήρυξη του πρωταθλήματος αφήνοντας 14 αθλητές του Ηρακλή (10 Ελληνες και 4 ξένους) στην ανεργία! Αδυνατούν δηλαδή να βρουν ομάδα ως και το 2021 ενώ, πρακτικά, μια ρύθμιση ήταν.

Α, ρε βόλεϊ, πώς κατάντησες…

🦊 ΟΚ, είπαμε, δεν είναι για φαβόρες το CHL αλλά δεν θα βγαίνουν δα και τα ρίσκα. Αλλού κυνηγήσαμε… μπόμπες χθες (Κρασνόνταρ), αλλού βγήκαν (Μπριζ και Γιουνάιτεντ). Δεν πειράζει.

Βαθμολογία

8.7/10

☆☆☆☆☆

★★★★★

Δωρεάν συναλλαγές 

Ειδικά & Ασιατικά Χάντικαπ

Φιλικό mobile

Εγγραφή »

ΕΕΕΠ | 21+ | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Πέρασαν τα γκολ Ιμόμπιλε και Χάαλαντ με 3.85 στο Λάτσιο – Ντόρτμουντ, κάσαρα την Κρασνόνταρ με τη Ρεν (όχι πως άξιζαν κάτι οι Ρώσοι, τελικά…), ο Μέσι πάλι σκόραρε νωρίς και πάλι, ενώ τον κυνηγάω για 2+ γκολ, έμεινε… εκεί, ενώ η Γιούβε δεν δέχθηκε γκολ και η Παρί… αφήστε το καλύτερα.

Όταν είχε Ιβανσιτς

Σάλτσμπουργκ – Λοκομοτίβ Μόσχας. Αναμετρώνται για πρώτη φορά. Μόνα άλλα ματς των «ταύρων» με Ρώσους το 2016-17 στους ομίλους του Europa, 0-1 και 1-1 με την Κρασνόνταρ.

Η «Λόκο» έχει 4-2-2 συνολικά ενάντια σε Αυστριακούς, 1-1-0 μετά την τελευταία ήττα, στη Μόσχα το ’05 από τη Ραπίντ, ματς που έπαιζε βασικός (μετέπειτα «πράσινος») Αντρέας Ιβανσιτς για τους «πράσινους». Επί αυστριακού εδάφους η Λοκομοτίβ μετρά 2-1-1, μόνη ήττα πριν από 19 χρόνια, 1-0 από την Τιρόλ Ινσμπρουκ του Κουρτ Γιάρα, μετέπειτα τεχνικού της Ξάνθης (1996-97).

Με 3.000 θεατές το αποψινό, ναι μεν φαβορί η Σάλτσμπουργκ, σύμφωνοι, αλλά η «Λόκο» κάνει μια στο τόσο ζημιές, θυμηθείτε πέρυσι στο Λέβερκουζεν. Ίσα ίσα για το ονόρε, under στο line των φάουλ, πολλά μου φαίνονται τα 27.

Οι… τελικοί του ’74 άλλαξαν την ιστορία

Μπάγερν Μονάχου – Ατλέτικο Μαδρίτης. Για τέταρτη φορά στην ιστορία τους ανταμώνουν Μπάγερν και Ατλέτικο και δεύτερη σε ομίλους, με την καθεμιά να νικά στην έδρα της από δύο φορές ενώ έπαιξαν άλλες δύο στον τελικό του Πρωταθλητριών του 1974.

Δύο; Ναι, διότι τότε δεν προβλέπονταν πέναλτι μετά από ισόπαλη παράταση, σε χρονιά που μνημονεύεται ως turning point για την ιστορία της Μπάγερν αλλά και την απαρχή της… κατάρας της Ατλέτικο με τρεις, συνολικά, χαμένους τελικούς. Εκείνη η Ατλέτι μνημονεύεται όμως ως η κορυφαία στην ιστορία του συλλόγου και συγκρίνεται με την εποχή του Τσόλο Σιμεόνε: τρία πρωταθλήματα σε επτά χρόνια (‘70, ‘73, ’77) προπονητή τον Αργεντινό Χουάν Κάρλος Λορένθο, ο οποίος ανέλαβε το ‘73 τους πρωταθλητές και συνέχισε τη δουλειά που είχε ξεκινήσει από τον Αυστριακό Μαξ Μέρκελ και τον Γάλλο Μαρσέλ Ντομίνγκο. Ηγέτης της τότε ο αείμνηστος Λουίς Αραγονές, δίπλα στον Χαβιέ Ιρουρέτα, «αρχιτέκτονα» της μεγάλης Ντεπορτίβο λα Κορούνια των 00s, ενώ κίπερ ήταν πατέρας του Πέπε Ρέινα, Μιγέλ. Στην Μπάγερν τις βάσεις είχε θέσει ο Κροάτης Μπράνκο Ζέμπετς, οδηγώντας την στο πρώτο πρωτάθλημα της ιστορίας της στη Bundesliga και το 1970 ανέλαβε ο Ούντο Λάτεκ, έχοντας από Ζεπ Μάγερ και Τζόνι Χάνσεν, από Φραντς Μπέκενμπαουερ ως Πολ Μπράιτνερ και από Φραντς Ροτ ως Ούλι Χένες.

Στις 15 Μαΐου 1974 στο «Χέιζελ» των Βρυξελλών έμειναν στο 0-0 και στην παράταση 1-1 με τα γκολ των Αραγονές (με φάουλ, στα 36’ του τότε) στο 114’ και Σβάρτσενμπεκ στο 120’ (σ.σ. κλασική Μπάγερν…).

Μόλις δύο ημέρες αργότερα, στο ίδιο γήπεδο, το σκηνικό στήθηκε εντελώς διαφορετικά. Πλέον το θέμα ήταν το ποιος είχε δυνάμεις μετά από τα 120 λεπτά που είχαν προηγηθεί. Τις είχαν οι Γερμανοί, ο Χένες άνοιξε το σκορ στο 28’ και τον δρόμο για τον θρίαμβο (4-0) με άλλο ένα δικό του και δύο από τον Μίλερ. Ήταν το ξεκίνημα. Θα ακολουθούσαν ακόμα δύο Πρωταθλητριών για μία από τις πιο σπουδαίες ομάδες που είδε ποτέ ο πλανήτης.

Η «ροχιμπλάνκο» εκδίκηση…

…ήρθε 42 χρόνια μετά, στα ημιτελικά του ’16 και με την Μπάγερν ακλόνητο φαβορί για να ανταμώσει με τη Ρεάλ στον τελικό. Φευ… 1-0 στο «Βιθέντε Καλδερόν» με γκολ του Σαούλ από το 11’, ανώδυνη ήττα 2-1 στο Μόναχο χάρη στο γκολ του Γκριζμάν (54’), ως… απάντηση σε αυτά των Τσάμπι Αλόνσο (31’), Λεβαντόφσκι (74’), με τον Πεπ Γκουαρδιόλα να χρεώνεται μια μεγάλη αποτυχία και να αποχωρεί, ένα μήνα μετά.

Σε ομίλους αντάμωσαν… στο καπάκι, το 2016-17, ξανά με νίκες στις έδρες τους, αμφότερες με 1-0: με γκολ του Καράσκο στη Μαδρίτη και με γκολ του Λεβαντόφσκι στο Μόναχο.

Γενικώς στα της παράδοσης, η Μπάγερν έχει παίξει άλλες… 61 αναμετρήσεις με Ισπανούς, έχει 7-1-3 στα τελευταία 11 στο Μόναχο, και οι τρεις ήττες… από Μαδριλένους, άλλους όμως: τη Ρεάλ. Η Ατλέτι μετρά άλλα 45 ματς ενάντια σε Γερμανούς, εκτός έδρας έχει 6-3-12 με τρία διπλά στα τελευταία δέκα (με Βόλφσμπουργκ, Αννόβερο, Λέβερκουζεν).

Βαθμολογία

9.5/10

☆☆☆☆☆

★★★★★

Άμεσες πληρωμές

Εξαιρετικές Αποδόσεις

Βελτιωμένο Bet Builder*

Εγγραφή »

ΕΕΕΠ | 21+ | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Ηταν το φαβορί στη διαδικασία του Final-8, η Μπάγερν δικαίωσε τις προσδοκίες και οι Βαυαροί λίγους μήνες μετά τον θρίαμβο στη Λισσαβώνα, ετοιμάζονται για την υπεράσπιση των σκήπτρων τους, με έναν απ’ τους δυσκολότερους αντιπάλους που θα μπορούσαν να βρουν στον δρόμο τους σε πρεμιέρα. Για τους «ροχιμπλάνκος», ωστόσο, τα προβλήματα που έχουν μαζευτεί είναι πολλά: Σαούλ, Χιμένες και Ντιέγο Κόστα έχουν τεθεί εκτός. Ρέφερι ο Μάικλ Ολιβερ, με μόλις 3 πέναλτι αλλά 74 κίτρινες σε 15 ματς του θεσμού – βγάζει σχεδόν 5 ανά αγώνα. ΟΚ, σκληρή η Ατλέτι αλλά δε νομίζω να το ρίξει τόσο στην κλοτσιά, στην πρεμιέρα και με απανωτά ματς να ακολουθούν, αλλά 4 βγαίνουν, νομίζω.

Από όταν είχε Καρεμπέ και Γιάρνι

Ρεάλ Μαδρίτης – Σαχτάρ Ντόνετσκ. Συναντήθηκαν πάλι μόνο στο Champions League 2015-16, σε όμιλο, με τη Ρεάλ (του Ράφα Μπενίτεθ, τότε) να σκοράρει από 4 φορές και στα δύο: 4-0 στη Μαδρίτη με χατ-τρικ του Ρονάλντο κι ένα του Μπενζεμά, και 4-3 στο Λβιβ με δύο του Ρονάλντο κι από έναν των Καρβαχάλ και Μόντριτς, οι Αλεξ Τεϊσέιρα και Ντετίνιο είχαν βάλει τα γκολ των Ουκρανών.

Η Ρεάλ είναι στο 7-6-1 με Ουκρανούς και αήττητη επί… 21 χρόνια μετά το 2-0 στο Κίεβο από την Ντινάμο τον Μάρτιο του 1999, μένοντας εκτός στα προημιτελικά, από ισάριθμα γκολ του Αντρέι Σεφτσένκο. Έναν… αιώνα πριν από τα ματς με τον Ουαλό Τζον Τόσακ στον πάγκο των Μαδριλένων, εποχή που έπαιζε με Ραούλ, Μοριέντες, Ρομπέρτο Κάρλος, Ιέρο, Σούκερ και δύο… γνωστούς μας, τους Κριστιάν Καρεμπέ και Ρόμπερτ Γιάρνι, οι οποίοι αργότερα έπαιξαν στην Ελλάδα. Στη Μαδρίτη η Ρεάλ έχει 5-1-1 με Ουκρανούς με γκολ 15-5, ήτοι βάζει 3 κατά μέσο όρο.

Η Σαχτάρ μετρά 5-6-14 κόντρα σε ισπανικές ομάδες συνολικά και επιμέρους 3-2-7 στην Ισπανία, όπου νίκησε στην τελευταία (1-0 τη Θέλτα το ’17) και 2-1-2 στα τελευταία πέντε.

Επί των αποψινών, η Σαχτάρ είναι αποδεκατισμένη (διαβάστε στην ανάλυση Ρεάλ - Σαχτάρ) και λίγο έλειψε να μην ταξιδέψει καν στη Μαδρίτη. Ενόψει Μπάρτσα ο Ζινεντίν Ζιντάν προφυλάσσει τον Σέρχιο Ράμος, με Ασένσιο, Μπενζεμά και Βινίσιους θα παίξει μπροστά, εκτός κι αν πάρει ευκαιρία ο Γιόβιτς, σε ματς που διεξάγεται στο μικρό «Αλφρέδο ντι Στέφανο» και όχι στο «Σαντιάγο Μπερναμπέου». Τέτοια ματς φτιάχνουν βραδιές απρόσμενων πρωταγωνιστών, ενστικτωδώς πήρα τον Φεντερίκο Βαλβέρδε για σκόρερ.

Ουδέποτε νίκη στο Νησί, 11 χρόνια χωρίς γκολ

Μάντσεστερ Σίτι – Πόρτο. Πρώτη φορά συναντιούνται στο πλαίσιο του Champions League, μόνες τους παρελθούσες αναμετρήσεις το 2012-13 σε όμιλο του Europa, με τη Σίτι να κάνει δύο νίκες: 2-1 στο «Ντραγάο» με αυτογκόλ του Περέιρα και τέρμα του Αγουέρο, είχε ανοίξει το σκορ ο Βαρέλα, και 4-0 στο Μάντσεστερ με Αγουέρο, Ντζέκο, Νταβίδ Σίλβα και Νταβίδ Πισάρο. Προπονητές τότε ο νυν Ιταλός εκλέκτορας, Ρομπέρτο Μαντσίνι, και ο άλλοτε του Ολυμπιακού, Βίτορ Περέιρα που είχε στον πάγκο τον Αγκολέζο μετέπειτα παίκτη του ΠΑΟΚ, Ντζιάλμα Κάμπος. Ναι, με κοκκινόμαυρα, η Σίτι είναι…

Η Σίτι, μαζί με τα ματς με την Ακαδέμικα το ’90 και Σπόρτινγκ το ’12, μετρά 4-1-1 ενάντια σε Πορτογάλους (και 2/3 νίκες εντός), η Πόρτο έχει δώσει άλλα 42 παιχνίδια κόντρα σε Άγγλους με 9-11-22 συνολικά και 0-4-17 ως φιλοξενούμενη. Ναι, κοτζάμ Πόρτο, τέτοια φανέλα στην Ευρώπη και ουδέποτε επικράτησε στο Νησί, από το ’68 ως και σήμερα. Σε αυτά τα 17 σκόραρε στα 9 αλλά σε κανένα μετά το 2-2 με τη Γιουνάιτεντ στο Μάντσεστερ τον Απρίλιο του 2009, με γκολ του Μαριάνο Γκονζάλες στο 89’ και προπονητή τον (άλλοτε του Παναθηναϊκού) Ζεσουάλδο Φερέιρα. Έκτοτε, με απολογισμό 0-1-6 (η μη ήττα, στο Λίβερπουλ το ’18, με 0-0) οι «δράκοι» δεν έβαλαν ούτε γκολ.

Αποδυναμωμένοι οι «δράκοι» μετά τις πωλήσεις των Τέγες και Ντανίλο, ασταθής ως τώρα η Σίτι αλλά να σκάσει… βόμβα στυλ Μπριζ ή Γιουνάιτεντ, όπως χθες; Απίθανο λίγο. Επιλογή το over 1,5 ως την ανάπαυλα, αν μπουν φορτσάτοι οι «σίτιζενς» και βοηθήσουν και οι Ίβηρες, κάτι γίνεται. Σφυρίζει και ο άπειρος Λετονός Αντρις Τρεϊμάνις, χωρίς πολλές ευρωπαϊκές παραστάσεις άρα θα σφυρίζει ό,τι βλέπει. Μας κάνει.

Οποια περνάει, πάει… τελικό (και ηττάται)

Ιντερ – Γκλάντμπαχ. Ιστορικές φανέλες και οι δύο στην Ευρώπη από τα 70s, από τότε έχουν να συναντηθούν στα Κύπελλα Ευρώπης, συνολικά η Ιντερ είναι αήττητη με 2-2-0 στα 90λεπτα.

Το φθινόπωρο του ’71, στον 2^ο γύρο του Πρωταθλητριών, η Ιντερ νίκησε με 4-2 στο Μιλάνο με γκολ από Μπελούτζι, Μπονισένια, Ζάιρ και Οριάλι, και πέρασε με 0-0 στη ρεβάνς. Έφτασε μάλιστα τότε ως και τον τελικό του Ρότερνταμ, όπου όμως ο Αγιαξ, με δύο γκολ του Γιόχαν Κρόιφ, επανέλαβε ό,τι… και με τον Παναθηναϊκό στο «Γουέμπλεϊ», ένα χρόνο νωρίτερα.

Ωστόσο τότε η ρεβάνς είχε γίνει… πριν το πρώτο ματς: η Ιντερ, στην πιο μαύρη σελίδα της ιστορίας της, είχε ηττηθεί με 7-1 (!) στο παλιό γήπεδο της Γκλάντμπαχ, το «Μπέκελσμπεργκ», αλλά μετά το 3-0 ο Μπονισένια βγαίνει εκτός, χτυπημένος στο κεφάλι από ένα μπουκάλι. Μετά το ματς η Ιντερ κατέθεσε ένσταση, μέχρι να βγει η απόφαση έγινε και η ρεβάνς, καθώς απορρίφθηκε το αίτημα για μηδενισμό της Μπορούσια, και στο ουδέτερο Βερολίνο έληξε 0-0.

Πήρε το αίμα της πίσω

Το φθινόπωρο του ’79, ξανά στον 2^ο γύρο αλλά του UEFA, ξανά το ματς στο Μένχενγκλάντμπαχ έληξε ισόπαλο, αυτή τη φορά 1-1 με γκολ από Χάνες και Αλτομπέλι ενώ ο νεαρός, ακόμη, Λόταρ Ματέους μπήκε αλλαγή στο 59’ και έχασε τεράστια ευκαιρία προς τη λήξη. Η ομάδα του Γιούπ Χάινκες (σ.σ. ναι, από τότε εργαζόταν!) πήρε την πρόκριση στο «Τζιουζέπε Μεάτσα» σε ένα απίστευτο ματς, με τον Αλτομπέλι να ισοφαρίζει στο 92’, στέλνοντας το ματς στην παράταση (τότε δεν ίσχυαν τα εκτός έδρας γκολ) και τον Χάραλντ Νίκελ στο 110’ με πέναλτι να χαρίζει την πρόκριση στην Μπορούσια. Κι αυτή τη φορά, η ομάδα που πέρασε πήγε τελικό και… ηττήθηκε: η Γκλάντμπαχ νίκησε 3-2 την Αϊντραχτ στο πρώτο, έχασε όμως 1-0 στη ρεβάνς της Φρανκφούρτης (οι τελικοί ήταν ακόμη διπλοί, τότε).

Συνολικά η Ιντερ μετρά 21-9-23 ενάντια σε Γερμανούς, επιμέρους στο Μιλάνο είναι 14-1-11 και με μονάχα δύο νίκες στα τελευταία οκτώ: 4-0 τη Βέρντερ το ’10, 2-0 την Ντόρτμουντ το 19’. Στο 6-8-4 η Μπορούσια κόντρα σε ιταλικές, επί ιταλικού εδάφους δεν ηττάται στο 66% εξ αυτών (3-3-3), μάλιστα οι ήττες ήταν το ’71 (το 4-2 από την Ιντερ), το ’74 (2-0 από τη Μίλαν) και το ’13 (2-0 από τη Λάτσιο), δε λύγισε στα τελευταία τρία με Γιουβέντους (0-0 το ’15), Φιορεντίνα (4-2 το ’17) και Ρόμα (1-1 το ’19)!

Βαθμολογία

8.3/10

☆☆☆☆☆

★★★★★

Παγκόσμιο brand name

Ανταγωνιστικές αποδόσεις στα φαβορί

Πλούσιο Live Betting με Cash Out*

Εγγραφή »

ΕΕΕΠ | 21+ | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Εννοείται φαβόρες του 1.70 δεν ποντάρονται στον θεσμό. Απαγορευτικό, κι ας πάει… 5-0, ποτέ όμως, ειδικά με την Ιντερ που θα παίξει με τον γιο της γκάφας, Κολάροφ, στην τριάδα πίσω ελλείψει Μπαστόνι. Η Μπορούσια δεν είναι εντυπωσιακή, ως πέρυσι, αλλά παίζει πιο ομαδικά. Απλά οι… απέναντι έχουν Λουκάκου: combo funbetικο με γκολ του Βέλγου, over 2,5 στο ματς και με αμφίτερμα. Κι ας πάει και 1-3, δεν θα κάτσω να σκάσω, Αντωνάκη Κόντε…

Της... 4άρας

Μίντιλαντ – Αταλάντα. Εννοείται ότι συναντιούνται για πρώτη φορά και τους έμελλε σε όμιλο Champions League. Τρομερό! Η Μίντιλαντ έπαιξε ξανά με Ιταλούς το 2015-16 σε όμιλο του Europa γνωρίζοντας δύο ήττες (5-0 έξω, 1-4 μέσα) από τη Νάπολι, στο δεύτερο είχε σκοράρει μάλιστα ο Ελ Καντουρί του ΠΑΟΚ. Η Ατλάντα έπαιξε με Δανούς στα play offs του Europa League τον Αύγουστο του ’18, έμειναν επί 210 λεπτά στο 0-0 και η Κοπεγχάγη πέρασε στα πέναλτι.

Βαθμολογία

8.6/10

☆☆☆☆☆

★★★★★

Εύκολη εγγραφή

Εξαιρετικό mobile app

Άμεσες & δωρεάν πληρωμές

Εγγραφή »

ΕΕΕΠ | 21+ | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Το θετικό για τους «μπεργκαμάσκι» είναι ότι μετά από καιρό ξεκινούν μπροστά, μαζί, Σαπάτα και Μουριέλ, το αρνητικό είναι ότι αφενός λείπει ο Μαλινόφσκι, αφετέρου οι Δανοί… κατάπιαν σίδερα στα προκριματικά φέτος στο γήπεδό τους, με 3άρα στη Γιουνγκ Μπόις και 4άρα στη Σλάβια. Τίμιο το ασιατικό over 3,25 στο 1.90 με μισή μίζα πίσω σε ακριβώς 3 γκολ, ούτως η άλλως τα φετινά εκτός της Αταλάντα ήταν… ροντέο: 4-2 στο Τορίνο, 4-1 στη Λάτσιο, 1-4 από Νάπολι. Να συνεχιστεί, παρακαλώ.

Το σκάνδαλο «De Mistwedstrijd» του ‘66

Αγιαξ – Λίβερπουλ. Απίστευτο, κι όμως… Δύο σύλλογοι που μετρούν, μαζί, 10 τρόπαια στον θεσμό έχουν 54 χρόνια να συναντηθούν, και μόνο μια φορά τα… είπαν. Ήταν Δεκέμβριος του 1966 στον 2ο γύρο του Πρωταθλητριών, με τον «Αίαντα» να περνάει χάρη στο 5-1 του Άμστερνταμ, ματς όπου είχε βάλει δύο ο Νούνινχα κι από ένα οι Κρόιφ, Ντε Βολφ και Γκρουτ, είχε μειώσει στο 90’ ο Λάουερ για την ομάδα του Μπιλ Σάνκλι. Στη ρεβάνς του «Ανφιλντ» ήρθαν 2-2, δύο γκολ ο Ρότζερ Χαντ κι άλλα τόσα ο ασταμάτητος Γιόχαν Κρόιφ.

Ωστόσο, δεν έλειψαν και τα ευτράπελα, με τη Λίβερπουλ να διαμαρτύρεται έντονα για την (ομολογουμένως κακώς) διεξαγωγή του πρώτου αγώνα: είχε τόση ομίχλη που έμεινε στην ιστορία ως «De Mistwedstrijd», ήτοι «Ο αγώνας της ομίχλης» (σ.σ. είναι εμφανές και από τις φωτό της εποχής). Οι Άγγλοι ζήτησαν να διεξαχθεί ένα 24ωρο μετά, κι ακολουθούσε το ντέρμπι με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, οι Ολλανδοί αρνήθηκαν και αποτέλεσμα τούτου ήταν το σκανδαλώδες 5-1.

O Άγιαξ μετρά, σε 28 ματς ενάντια σε αγγλικές ομάδες, 9-8-11 και επιμέρους 6-2-6 στο 'Αμστερνταμ, όπου όμως έχει μονάχα μια νίκη επί Άγγλων τα τελευταία 40 χρόνια (απολογισμός: 1-1-5)! Αυτή επί της Σίτι, σε ματς ομίλου, τον Οκτώβριο του 2012 με 3-1.

Η Λίβερπουλ έχει 8-5-1 σε 14 ματς κόντρα σε Ολλανδούς με μοναδική ήττα, την προαναφερθείσα (του 1966) από τον Άγιαξ… στην ομίχλη! Έκτοτε, επί ολλανδικού εδάφους, μετρά 3-3-0.

Χωρίς Άλισον (σ.σ. φίλε μου Αντριαν, και με 16χρονο να παίξω, καλύτερα θα πάει), Τιάγο Αλκάνταρα και, φυσικά, Φαν Ντάικ η Λίβερπουλ, νεανικός φέτος ο Αγιαξ με έσχατη προσθήκη τον Κλάασεν της Βέρντερ. Ερώτημα βέβαια πώς θα παίξουν οι «κόκκινοι» που ως τώρα, απογοητεύουν μετά τον ιστορικό, περσινό τους τίτλο. Κι από την άλλη δε… γαργαλάει λίγο ότι έχουν 54 χρόνια να χάσουν από Ολλανδούς; Επιλογή το ασιατικό +1 του «Αίαντα» με πληρωμή αν δεν ηττηθεί και… μονάδα αν ηττηθεί ως ένα γκολ διαφορά.

31 χρόνια χωρίς ισοπαλία με Γάλλους!

Ολυμπιακός – Μαρσέιγ. Άλλες δύο φορές… τα είπαν, το μακρινό ’94 αλλά και το ’11. Συνολικά ο Ολυμπιακός έχει 8-2-14 ενάντια σε γαλλικές ομάδες και το τρομερό είναι ότι έχει από το 1989 και το 0-0 με την Οσέρ του Γκι Ρου στη Βουργουνδία να φέρει ισοπαλία, 7-0-13 έκτοτε! Με Λάγιος Ντέταρι στο γήπεδο και (τον πεθερό του) Ιμρε Κόμορα στον πάγκο, τότε. Στο Φάληρο έχει 5-1-6 με πέντε ήττες στα τελευταία έξι (μόνο τη Μονπελιέ νίκησε), την τελευταία 15ετία.

Αντίστοιχα η Μαρσέιγ έχει 4-1-1 κόντρα σε ελληνικές ομάδες, πλην αυτών με τον Ολυμπιακό είχε παίξει και με την ΑΕΚ το ’89 (2-0 εντός, 1-1 στη Νέα Φιλαδέλφεια): και, ναι, είναι αήττητη εν Ελλάδι (2-1-0).

Ο Κασκαρίνο και ο… Γεκινί

Στα πιο πρόσφατα μεταξύ τους, σε όμιλο του Champions League (2011-12), καθεμιά νίκησε στην έδρα της άλλης με 1-0: η ΟΜ του Ντιντιέ Ντεσάν με γκολ του Λούτσο Γκονζάλες στο 51’ στο Καραϊσκάκη, ο Ολυμπιακός του Ερνέστο Βαλβέρδε με σκόρερ τον Γιάννη Φετφατζίδη στο 82’, στο «Βελοντρόμ». Ωστόσο Αρσεναλ και ΟΜ συνέχισαν στους «16» και ο Ολυμπιακός, πάνω από την Ντόρτμουντ, πήγε στο Europa.

Το 1994, στο τέλος των «πέτρινων χρόνων» του Ολυμπιακού, στον 1^ο γύρο του UEFA, ο Ολυμπιακός αποκλείστηκε με δύο ήττες από τους Μασσαλούς: 2-1 στο (παλιό) Καραϊσκάκη από γκολ των Φερέρ και Μαρκέ, είχε ισοφαρίσει προσωρινά ο Ιλια Ιβιτς, και 3-0 στο «Βελοντρόμ» από δύο γκολ του Κασκαρίνο και ένα του Φερερί. Μια Μαρσέιγ που έπαιζε τότε με Ζερμέν, Ντε Βολφ, Καζονί, Ντιμπ αλλά και τον Φαμπιάν Μπαρτέζ, αγωνιζόμενη μάλιστα στη β’ κατηγορία (!) λόγω του σκανδάλου του Μπερνάρ Ταπί, ενώ ο Ολυμπιακός του Νίκου Αλέφαντου είχε ακόμη μπόλικους… -ίδηδες (Παχατουρίδης, Χαντζίδης, Καραταΐδης), στόπερ τον Νταμπίζα, κίπερ τον Τοχούρογλου και μπροστά Αλεξανδρή και Μπατίστα με τον (αείμνηστο) Ρασίντ Γεκινί να μένει στον πάγκο και τη ρεβάνς να είναι το τελευταίο του παιχνίδι με τα «ερυθρόλευκα», μπαίνοντας ως αλλαγή.

«Πρόεδρε, άσε με να πάω στη Μαρσέγη…»

Ο, δε, Νίκος Αλέφαντος ήταν κατά σειρά ο πέμπτος προπονητής που άλλαζε ο Ολυμπιακός μετά την μάλλον αναιτιολόγητη απόλυση του Μπλαχίν (από τον Σταύρο Νταϊφά) τον Ιανουάριο του 1993 και από τον Σεπτέμβρη του ’94 είχε εμφανιστεί ο Σωκράτης Κόκκαλης: είχαν μεσολαβήσει Αντώνης Γεωργιάδης, Απόστολος Φίλης, Λιούπκο Πέτροβιτς και Κώστας Πολυχρονίου.

Ωστόσο ο αείμνηστος Νικόλας επικρίθηκε πολύ για την ενδεκάδα του πρώτου αγώνα, Αλεξανδρής και Ιβιτς αφήνουν υπονοούμενα εναντίον του, στο Καραϊσκάκη στήνονται λαϊκά δικαστήρια και ο «Αλέ» πείθει τον Κόκκαλη να μην τον απολύσει με την αλησμόνητη ατάκα: «Πρόεδρε, άσε με να πάω στη Μαρσέγη, να φέρουμε την πρόκριση». Ο Ολυμπιακός πήγε στη Μασσαλία, αλλά δίχως τον Αλέφαντο που απολύθηκε μετά το πρώτο παιχνίδι και με τον Νίκο Γιούτσο υπηρεσιακό. 

Σαν σήμερα… ο Βαΐτσης

Ειρήσθω εν παρόδω, μιας και μιλάμε για Ολυμπιακό και Γάλλους, ακριβώς πριν από 28 χρόνια οι Πειραιώτες έκαναν μία από τις, σπάνιες τότε, εντυπωσιακότερες εκτός έδρας νίκες τους: 1-0 τη Μονακό στο Πριγκιπάτο. Τη Μονακό του Αρσέν Βενγκέρ, ο οποίος αργότερα πήγε στην Ιαπωνία για τη Ναγκόγια Γκράμπους Εϊτ, τον Οκτώβριο του ’96 συζητούσε με τον Σωκράτη Κόκκαλη αλλά εντέλει επέλεξε την Αρσεναλ – με τα γνωστά, θριαμβευτικά αποτελέσματα.

Εκείνο το καλοκαίρι λοιπόν, του ’92, ο Βενγκέρ είχε πάρει στη Μονακό τον Γιούργκεν Κλίνσμαν από την Ιντερ με στόχο το πρωτάθλημα αλλά και το Κύπελλο Κυπελλούχων, έχοντας στο ρόστερ και τους Γιούρι Ντζοργκαέφ, Εμανουέλ Πετί, Κλοντ Πιέλ και Ζαν Τιγκανά. Στον 2ο γύρο του Κυπελλούχων όμως, είδε τον Ολυμπιακό του Ολεγκ Μπλαχίν να τον αποκλείει, με εκείνο το αλήστου μνήμης γκολ του Γιώργου Βαΐτση στο 88ο λεπτό: η ρεβάνς έληξε 0-0 στο -παλιό- Καραϊσκάκη με τον Γιώργο Μύρτσο να… κατεβάζει ρολά.

Αήττητος στα κεκλεισμένων ο Ολυμπιακός

Δεν είναι η πρώτη φορά που θα αγωνιστεί στην Ευρώπη ο Ολυμπιακός κεκλεισμένων των θυρών στο νέο Καραϊσκάκη. Τη σεζόν 2010-11 οι «ερυθρόλευκοι» είχαν παίξει δίχως κόσμο, λόγω τιμωρίας, με τις Μπέσα και Μακάμπι Τελ Αβίβ για το πάλαι ποτέ UEFA Cup. Είχαν νικήσει και τις δύο με 6-1 και 2-1 αντίστοιχα, ωστόσο η νίκη επί των Ισραηλινών αποδείχτηκε φτωχή για τη ρεβάνς αφού η ήττα με 1-0 σήμανε εκείνον τον οδυνηρό αποκλεισμό.

Παλιότερα, στο Champions League, ο Ολυμπιακός έχει υποδεχτεί τη Λάτσιο, επίσης σε πρεμιέρα ομίλων, με το σκορ να είναι 1-1. Είναι η σεζόν με τα πρώτα του… διπλά» στον θεσμό που οδήγησαν και σε πρόκριση. Τέλος, οι νταμπλούχοι είχαν υποδεχτεί τη Γιουνάιτεντ για τους «16» με κλειστό ένα μέρος του πετάλου της θύρας 7. Σ’ εκείνο το ματς οι «ερυθρόλευκοι» είχαν θριαμβεύσει με 2-0 αλλά στη ρεβάνς ηττήθηκαν με 3-0 και αποκλείστηκαν.

2-2-7 σε πρεμιέρες και ρέφερι για… late

Το… τρομερό με τον Ολυμπιακό είναι ότι για 12^η σερί σεζόν του στο Champions League, κάνει πρεμιέρα ως γηπεδούχος αλλά μετρά μόνο 2-2-7: μόνο την ΑΖ Αλκμααρ το 2009 και την Ατλέτικο το 2014 νίκησε! Ερώτημα αν παίξει ο Καμαρά ή όχι (ακούγεται ότι το παιδί έχει κορωνοϊό), άρα μπερδεμένη και η τριάδα πίσω από τον Ελ Αραμπί. Με Παγέτ διαθέσιμο ο Αντρε Βίλας Μπόας στην ΟΜ, του λείπει όμως ο δικός του… Καμαρά, ο χαφ Μπουμπακάρ, με Τοβέν, Μπενεντέτο, Παγέτ μπροστά οι Γάλλοι. Ντεφορμέ εδώ και καιρό ο Αργεντινός.

Διαιτητής απόψε ο Ντανιέλε Ορσάτο, ο οποίος διηύθυνε τον τελικό του Champions League ανάμεσα σε Μπάγερν και Παρί, ήταν παρών στο περσινό 1-0 επί του Ερυθρού Αστέρα στο Καραϊσκάκη (με πέναλτι στο 87’), ενώ είχε σφυρίξει και στη νίκη του στη Γαλλία επί της Μονπελιέ στις 24 Οκτωβρίου 2012, με σκορ 2-1 και ανατροπή στο τελευταίο 15λεπτο με γκολ του Τοροσίδη στο 73’ και του Μήτρογλου στο 91’. Ρέφερι για… late goal, δηλαδή, πού ούτως ή άλλως τα… σηκώνουν τα ματς του Ολυμπιακού, ειδικά στο Φάληρο.

Οι Μαρσεγέζοι έχουν ικανότατους επιθετικούς, γκολ μπορούν να βρουν, ο Ολυμπιακός χάρη στον Ελ Αραμπί είναι ικανός να σκοράρει με… μισή βάση, βάλτε και την κακή παράδοση στις πρεμιέρες, βάλτε και τα 31 χρόνια χωρίς ισοπαλία (μέσα / έξω) με Γάλλους, ένα ρίσκο το σηκώνει… 

Νίκος Μποζιονέλος