Το πρωτάθλημα της Ιαπωνίας (J1 League) είναι παραδοσιακά από τα πιο συναρπαστικά του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, και παράλληλα από τα πιο απρόβλεπτα, αν το δούμε από στοιχηματική πλευρά.
Σε ποια άλλη «ανεπτυγμένη» λίγκα τα τελευταία δέκα χρόνια έχουν αναδειχτεί πρωταθλήτριες επτά (7) διαφορετικές ομάδες; Και μάλιστα δύο απ’ αυτές, η Κασίβα το 2011 και η Γκάμπα Οσάκα το 2014, απευθείας μετά τον προβιβασμό τους στη J1 από τη J2; Σε ποια άλλη χώρα την τελευταία πενταετία τερμάτισαν έντεκα (11) διαφορετικές ομάδες στην πρώτη τετράδα της βαθμολογίας; Σε ποια άλλη λίγκα μπορεί να συμβεί το «φαινόμενο Γκάμπα», μια ομάδα που το 2008 κατακτά το Ασιατικό Champions League, την επόμενη τριετία τερματίζει στην πρώτη τριάδα του πρωταθλήματος, το 2012 υποβιβάζεται (!), το 2013 ανεβαίνει πάλι στη J1 και το 2014 κατακτάει το τρεμπλ (πρωτάθλημα, κύπελλο, λιγκ καπ);
Γιατί, λοιπόν, είναι τόσο απρόβλεπτη η Ιαπωνία; Επειδή και στο στοίχημα όλα έχουν την εξήγησή τους, παραθέτουμε μερικά γενικά χαρακτηριστικά της λίγκας, χρήσιμα σε όσους θέλουν να ασχοληθούν στοιχηματικά μ’ αυτήν:
Α. Δεν υπάρχει η έννοια της «βαριάς φανέλας», ούτε του «οικονομικού κολοσσού». Οι περισσότερες ομάδες έγιναν επαγγελματικές πριν από 20 χρόνια, δεν έχουν προφτάσει να δημιουργήσουν παράδοση και ιστορία αντίστοιχη με τις ευρωπαϊκές. Σίγουρα υπάρχουν κάποιες ομάδες με σταθερότερη παρουσία και περισσότερες επιτυχίες, αλλά ακόμη και πρωτοεμφανιζόμενες ομάδες στη J1 δεν νιώθουν κανένα δέος όταν αντιμετωπίζουν π.χ. την Ουράβα ή τη Γκάμπα, με την έννοια που οι παίκτες της Λας Πάλμας μπαίνουν στο «Καμπ Νου» ή της Αουγκσμπουργκ στο «Αλιάντζ Αρένα».
Β. Δεν υπάρχουν μεγάλες διαφορές στο επίπεδο των γηγενών παικτών. Ούτε οι διεθνείς είναι μαζεμένοι σε 2-3 συλλόγους, αλλά διασκορπισμένοι σε περισσότερους (όσοι δεν αγωνίζονται εκτός Ιαπωνίας). Έτσι, λοιπόν, παίζει μεγάλο ρόλο η επιλογή των τεσσάρων ξένων, τρεις εκ των οποίων μπορεί να είναι από οποιαδήποτε χώρα και ένας οπωσδήποτε από ασιατική (συν την Αυστραλία, που συμμετέχει στις διοργανώσεις της Ασίας). Ακόμα, λοιπόν, κι ένας μικρομεσαίος σύλλογος αν κάνει καλή επιλογή ξένων και «δέσουν» με τους υπόλοιπους έχει μεγάλες πιθανότητες για καλή πορεία.
Γ. Σπάνια θα δούμε αδιάφορο ματς, με την έννοια ότι οι παίκτες δεν θα δίνουν δεκάρα για το αποτέλεσμα. Οι ξένοι είναι λεγεωνάριοι στις περισσότερες περιπτώσεις, όμως τους γηγενείς οι ιαπωνικές ομάδες έχουν την κουλτούρα να τους κρατάνε για χρόνια, οπότε υπάρχει και συναισθηματικό δέσιμο, εκτός από οικονομικό. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Γκάμπα δεν έχασε κανέναν γηγενή της παίκτη όταν υποβιβάστηκε το 2012!
Δ. Δεν υπάρχουν «καυτές» έδρες. Θεατές υπάρχουν (πάνω από 12.000 μέσο όρο σε κάθε ματς), ωστόσο πάντα τραγουδούν και δεν αποδοκιμάζουν ποτέ. Οπότε το (θεωρητικό ή πρακτικό) αουτσάιντερ δεν αισθάνεται άβολα.
Ε. Η διαιτησία είναι ακριβοδίκαιη. Λάθη γίνονται, κάποια είναι και χοντρά, ωστόσο δεν υπάρχει επ’ ουδενί η αίσθηση ότι κάποια ομάδα ευνοείται συστηματικά σε σχέση με τις άλλες. Συν τοις άλλοις, υπάρχει τόσος (καλώς εννοούμενος) εγωισμός από τους διαιτητές, που την τελευταία πενταετία τρεις απ’ αυτούς ζήτησαν μόνοι τους να τιμωρηθούν (!) για λάθη που έκαναν.
Η λίγκα του 2016 έχει τα φαβορί της (Ουράβα, Χιροσίμα, Γκάμπα), τα ερωτηματικά της (Κασίβα, Τόκιο, Γιοκοχάμα), τους μικρομεσαίους της και τους πιο αδύναμους. Τουλάχιστον όπως φαίνονται τούτη τη στιγμή. Η εξέλιξη της σεζόν θα δείξει τι θα επιβεβαιωθεί και τι όχι. Το σίγουρο είναι ένα: Όποιος έπαιξε μακροχρόνια υπέρ των φαβορί στην Ιαπωνία έχασε τα λεφτά του…
Από την περσινή σεζόν (2015) η λίγκα αποφάσισε να χωρίσει το πρωτάθλημα σε τρεις φάσεις, ώστε να υπάρχει ενδιαφέρον σε όλη τη διάρκεια της σεζόν. Ο καθένας από τους δύο γύρους, στους οποίους η μία ομάδα παίζει με όλες τις άλλες εντός κι εκτός, λογίζεται ως διαφορετική φάση, με ξεχωριστή βαθμολογία. Οι ομάδες που παίρνουν την πρώτη θέση σε κάθε φάση προκρίνονται απευθείας στον τελικό γύρο.
Μαζί τους προκρίνονται και όσες ομάδες τερματίζουν στις τρεις πρώτες θέσεις της γενικής βαθμολογίας. Μπορούν, λοιπόν, να προκριθούν στον τελικό γύρο μέχρι το πολύ πέντε ομάδες, στην σπάνια βέβαια περίπτωση που οι δύο «πρωταθλήτριες» κάθε φάσης δεν βρίσκονται στην πρώτη τριάδα της γενικής βαθμολογίας. Την πρώτη χρονιά που έγινε αυτό, βέβαια, οι δύο «πρωταθλήτριες» (Ουράβα στην 1η φάση, Χιροσίμα στην 2η) ήταν στις δύο πρώτες θέσεις και η Γκάμπα προκρίθηκε ως τρίτη.
Το σύστημα του τελικού γύρου αποφασίζεται ανάλογα με το πόσες ομάδες προκρίνονται. Οι «πρωταθλήτριες» έχουν το πλεονέκτημα του ημιτελικού στην έδρα τους. Ο τελικός είναι διπλός. Οι τρεις πρώτες ομάδες του πρωταθλήματος μαζί με την κυπελλούχο προκρίνονται στο επόμενο Ασιατικό Champions League.
Στην ουρά δεν υπάρχει διαχωρισμός. Υποβιβάζονται οι τρεις ομάδες με τους λιγότερους πόντους στη γενική αθροιστική βαθμολογία και των δύο φάσεων.
ΟΥΡΑΒΑ Τι έκανε πέρυσι: Σε μια σεζόν όπου ξεκίνησε μαγικά, κατάφερε να μην κατακτήσει τίποτα. Έφτασε κοντά σε πολλά, αλλά… Κατέκτησε την πρωτιά στην πρώτη φάση και στη δεύτερη χαλάρωσε, αφού είχε εξασφαλίσει την συμμετοχή της στην τελική φάση. Ενώ είχε όλο τον καιρό να κάνει τα πειράματά της, ηττήθηκε στον ημιτελικό από τη Γκάμπα, έστω και στην παράταση. Ηττήθηκε και στον τελικό του κυπέλλου από την ίδια ομάδα με το ίδιο σκορ (2-1). Στο Champions League Ασίας και στο Λιγκ Καπ αποκλείστηκε νωρίς, για να δώσει βάση στα άλλα…
Προπονητής: Ο Σερβο-Αυστριακός Μιχαϊλο Πέτροβιτς βρίσκεται στον πάγκο από το 2012 παρά το γεγονός ότι δεν έχει φέρει στην ομάδα έναν τίτλο, ενώ διαχειρίζεται το καλύτερο υλικό στη χώρα, τουλάχιστον στα χαρτιά. Την τετραετία, βέβαια, που έχει τα ηνία οι Ρεντς είναι πρωταγωνιστές, έχουν φτάσει σε δύο τελικούς κυπέλλων και τρεις φορές στις τέσσερις τερμάτισαν στην πρώτη τριάδα. Προπονητής που αρέσκεται στην πίεση και την επιθετική άμυνα, δίνει σημασία στον έλεγχο της μπάλας, αφού η ομάδα συνήθως αντιμετωπίζει κλειστές άμυνες. Το συμβόλαιό του λήγει στο τέλος της σεζόν, οπότε έχει και την πίεση να κατακτήσει κάτι…
Γήπεδο: Saitama Stadium (63.700)
Μεταγραφές: Θορυβημένος από την ευκολία που δεχόταν γκολ πέρυσι, ο Πέτροβιτς ζήτησε ενίσχυση στην άμυνα. Αποκτήθηκαν δύο καλοί σέντερ μπακ, ο Σλοβένος πρώην διεθνής Ιλιτς από την Αστάνα του Καζακστάν και ο Εντο από τη Σόναν. Ουσιαστικά δεν έφυγε κανείς απ’ αυτούς που έπαιξαν ρόλο στην περσινή σεζόν. Θετικό το ισοζύγιο.
Φιλικά προετοιμασίας: Προτίμησε κι αυτή την οδό των «ασφαλών» φιλικών με ομάδες χαμηλότερων κατηγοριών κι ερασιτέχνες. Δεν βγαίνουν συμπεράσματα, μεγάλες σε σκορ οι νίκες της.
Εκτίμηση: Το ούτως ή άλλως πρώτης γραμμής υλικό της ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο. Είναι η μόνη ομάδα στην Ιαπωνία που λειτουργεί με τους νόμους της αγοράς, προσπαθεί να παίρνει ό,τι καλύτερο και δεν ασχολείται με το να αναδεικνύει δικά της παιδιά. Τα λεφτά της ιδιοκτήτριας Μιτσουμπίσι είναι πολλά, αλλά κάποια στιγμή πρέπει να έχουν και αντίκρυσμα. Η Ουράβα έχει παρελθόν να φτάνει κοντά στην πηγή και να μην πίνει νερό. Αυτό αναμένεται να είναι και φέτος το πρόβλημά της, η αναποτελεσματικότητα εκεί που δεν το περιμένεις. Προφανώς κάπου θα επικεντρωθεί κατά τη διάρκεια της σεζόν για να φτάσει σε μια επιτυχία.
ΓΚΑΜΠΑ ΟΣΑΚΑ Τι έκανε πέρυσι: Έφτασε ως τον τελικό του πρωταθλήματος παρ’ ότι δεν τερμάτισε πρώτη σε καμία από τις δύο φάσεις. Πήρε το εισιτήριο ως 3η της γενικής βαθμολογίας (στη διαφορά τερμάτων από την Τόκιο), και νίκησε στην παράταση την Ουράβα στον ημιτελικό, όμως ηττήθηκε σε διπλούς αγώνες του τελικού από την Χιροσίμα, με πολλά παράπονα από τη διαιτησία ειδικά στο πρώτο ματς που έχασε 3-2. Κούπα σήκωσε, πάντως, αφού στο τελευταίο χρονικά ματς της σεζόν κατέκτησε το κύπελλο (2-1 την Ουράβα). Στο Λιγκ Καπ έφτασε ως τον τελικό και ηττήθηκε 3-0 από την Κασίμα. Στο ασιατικό champions League έφτασε ως τα ημιτελικά και αποκλείστηκε από την μετέπειτα κυπελλούχο κινέζικη Κουανγκτσόου με ήττα 2-1 στην Κίνα και ισοπαλία 0-0 στην Ιαπωνία. Γενικώς ήταν μια χρονιά πρωταγωνιστική σε όλα τα επίπεδα, που πιστοποίησε το επίπεδό της.
Προπονητής: Ο 50χρονος Κέντα Χασεγκάβα είναι το πιο χοτ όνομα αυτή τη στιγμή στην Ιαπωνία. Ανέλαβε την ομάδα στην χειρότερη στιγμή της ιστορίας της, το 2013 κι ενώ είχε υποβιβαστεί, την ανέβασε με χαρακτηριστική άνεση και την επόμενη χρονιά την οδήγησε σ’ ένα ανεπανάληπτο τρεμπλ! Πέρυσι, τη χρονιά της επιβεβαίωσης, την κράτησε σε τοπ επίπεδο. Πλέον δεν τον κουνάει κανείς στον πάγκο. Προπονητής της κάθετης μπαλιάς, της ταχύτητας και της καλής κυκλοφορίας.
Γήπεδο: Suita Stadium (39.694)
Μεταγραφές: Στην ουσία έχασε μόνο τον Βραζιλιάνο φορ Λινς, αλλά ο αντικαταστάτης, ο Αντεμίλσον από τη Σάο Πάουλο, έχει μεγαλύτερες περγαμηνές. Κατά τα άλλα, έμειναν όλοι όσοι την έχουν ανεβάσει επίπεδο την τελευταία διετία. Ο χαφ Φουτζιμότο, που αποκτήθηκε από τη Γιοκοχάμα Μαρίνος, θα βοηθήσει στο άνοιγμα του ρόστερ.
Φιλικά προετοιμασίας: Στο ένα και μοναδικό σοβαρό φιλικό της νίκησε 3-1 τη Ναγκόγια.
Εκτίμηση: Ήδη μετράει έναν χαμένο τίτλο, ηττήθηκε στον τελικό του Σούπερ Καπ από την Χιροσίμα το Σάββατο 20/2. Αυτό μπορεί να σημαίνει πολλά, μπορεί και τίποτα. Είναι μια ομάδα στρωμένη, που δεν έχει να αποδείξει τίποτα σε κανέναν. Ο Χασεγκάβα δεν διαλέγει διοργανώσεις, τα κυνηγάει όλα και ετοιμάζεται για μια μακριά σεζόν με πάνω από 60 ματς. Έχει πια ποιότητα, εμπειρία και αυτοπεποίθηση. Δικαίως θεωρείται φαβορί για τον τίτλο.
ΚΑΣΙΒΑ Τι έκανε πέρυσι: Επηρεάστηκε από τις διεθνείς προοπτικές, πήγε να χωρέσει πολλά καρπούζια κάτω από την ίδια μασχάλη και την πάτησε. Ασχολήθηκε με το Champions League (έφτασε μέχρι τα προημιτελικά, αποκλείστηκε από την πρωταθλήτρια Κουανγκτσόου) και παράτησε την λίγκα μετά τα πρώτα άσχημα αποτελέσματα. Στην πρώτη φάση τερμάτισε 15η με μόλις 18 βαθμούς. Όταν ηρέμησε από διεθνείς υποχρεώσεις πήγε καλύτερα, αλλά ήταν αργά να κυνηγήσει κάτι στο πρωτάθλημα. Στο Λιγκ Καπ αποκλείστηκε στα προημιτελικά από την Κόμπε, στο κύπελλο ηττήθηκε στην παράταση του ημιτελικού από την Ουράβα.
Προπονητής: Πρώτη δουλειά στην Ιαπωνία για τον 50χρονο Μίλτον Μέντες. Πέρυσι κάθισε για λίγο στον πάγκο της Ατλέτικο Παραναένσε. Από ασιατικά πρωταθλήματα έχει εμπειρία μόνο στο Κατάρ. Γενικά οι Βραζιλιάνοι προπονητές είναι δημοφιλείς στην Ιαπωνία, επειδή θεωρούνται ότι είναι επιθετικογενείς.
Γήπεδο: Hitachi Kashiwa Stadium (15.900)
Μεταγραφές: Πρόκειται για εντελώς νέα ομάδα. Έχουν φύγει τα 36 από τα 46 περσινά της γκολ και οκτώ από τους 11 βασικούς της! Κυριότερες απώλειες οι Βραζιλιάνοι φορ Κριστιάνο και Λεάντρο, ο Κορεάτης μπακ Κιμ και ο γκολκίπερ Σουγκένο. Πήρε, βέβαια, δύο εξαιρετικούς φορ, τον Βραζιλιάνο Εντερσον (τον έφερε ο Μέντες από την Ατλέτικο Παραναένσε!) και τον Τανάκα από τη Σπόρτινγκ Λισαβώνας, αλλά και τον Ντιέγκο Ολιβέιρα της Γκρέμιο. Θα βοηθήσει και ο σέντερ μπακ Καμάτα (Σεντάι).
Φιλικά προετοιμασίας: Στο μοναδικό της σοβαρό φιλικό έκανε κακή εμφάνιση και ηττήθηκε 3-0 από τη Σίμπα.
Εκτίμηση: Το πρώτο δείγμα της, το φιλικό με τη Σίμπα, ήταν απογοητευτικό, αλλά δεν πρέπει να περιμένουμε και πολλά, τουλάχιστον στην αρχή. Οκτώ νέοι παίκτες στην ενδεκάδα, συν νέος προπονητής, είναι κάτι που δύσκολα διαχειρίζεται. Η μπίλια μπορεί να κάτσει οπουδήποτε, έχει το βάρος φανέλας να κάνει καλή πορεία, αλλά οι πιθανότητες είναι εναντίον της. Θα εξαρτηθούν πολλά από το αν θα προσαρμοστούν αμέσως οι ποιοτικοί της φορ.
ΧΙΡΟΣΙΜΑ Τι έκανε πέρυσι: Γύρισε και πάλι στην κορυφή, κατακτώντας το τρίτο πρωτάθλημά της τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Πρωταγωνίστρια σε όλη τη χρονιά, δίκαια έφτασε στον τίτλο, έστω κι αν χρειάστηκε δύο γκολ στις καθυστερήσεις του πρώτου τελικού στην Οσάκα με τη Γκάμπα για να γυρίσει τη διαφαινόμενη ήττα της σε νίκη (3-2 από 1-2). Με τα κύπελλα δεν ασχολήθηκε ιδιαίτερα, αποκλείστηκε στα προημιτελικά του Λιγκ Καπ, όπου έπαιζε συνεχώς με τα δεύτερα. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων τερμάτισε 5η, νίκησε την Κουανγκτσόου Εβεργκράντε στο μπαράζ.
Προπονητής: Αποζημιώθηκε με το παραπάνω η διοίκηση που κράτησε τον Χατζίμε Μοριγιάσου στον πάγκο μετά την απογοητευτική πορεία του 2014, όταν η ομάδα τερμάτισε 8η. Στα ηνία της από το 2012, πιστώνεται τρεις τίτλους πρωταθλητή τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Μεθοδικός, βρίσκει ρόλο για όλους και δίνει ευκαιρίες. Προσαρμόζει το σύστημά του στον αντίπαλο. Ως παίκτης αγωνίστηκε για 14 χρόνια με τη φανέλα της ομάδας (1987-2001) σαν «μηχανάκι» αμυντικός χαφ.
Γήπεδο: Big Arch (50.000)
Μεταγραφές: Την πόνεσε η απώλεια του Βραζιλιάνου Ντόουγκλας, με 22 γκολ ήταν μόνιμη πηγή κινδύνων για οποιαδήποτε άμυνα. Καλύπτει το κενό με δύο παίκτες, τον Νιγηριανό Ουτάκα (Σιμίζου) και τον Μιγιαγιόσι (Κιότο). Απέκτησε, ακόμα, τον Κορεάτη χαφ Μπιέομ Γιονγκ (Γιαμαγκάτα). Όλοι οι άλλοι παίκτες έμειναν.
Φιλικά προετοιμασίας: Κανένα άξιο λόγου. Παραδοσιακά απομονώνεται στην προετοιμασία και δίνει φιλικά με τοπικές ομάδες.
Εκτίμηση: Ήδη πανηγυρίζει τον πρώτο τίτλο της χρονιάς, την κατάκτηση του Σούπερ Καπ (3-1 τη Γκάμπα το Σάββατο 20/2) και δείχνει ότι ξεκινάει απ’ εκεί που τελείωσε. Η ομάδα, βέβαια, έπαιζε για τον Ντόουγκλας πέρυσι, είναι ένα ερώτημα αν ο θηριώδης μεν, αλλά όχι τόσο τεχνίτης Ουτάκα θα βάλει τόσα γκολ όσα ο προκάτοχός του. Πάντως είναι δεμένη ομάδα, ο κορμός συμπληρώνει πια τρεις-τέσσερις σεζόν μαζί, υπάρχει ηρεμία επειδή πια έχουν αποδείξει ότι… ξέρουν πώς γίνεται. Φέτος θα υπάρχει πρόσθετη επιβάρυνση από τα ματς του Ασιατικού champions league, στο οποίο φιλοδοξεί να προχωρήσει.
ΚΑΣΙΜΑ Τι έκανε πέρυσι: Έδειξε τα δόντια της μόνο στη δεύτερη φάση, όπου έκανε πορεία πρωταθλητισμού κι έχασε την πρωτιά για τρεις πόντους. Επιθετικά ήταν αξιόπιστη, αλλά στην πρώτη φάση δεχόταν γκολ με το τσουβάλι και με ανυπόληπτους αντιπάλους, με συνέπεια να συγκεντρώσει μόνο 22 πόντους. Αυτή η κακή πορεία στον πρώτο γύρο την κράτησε πίσω και στην γενική βαθμολογία, πολέμησε για την 3η προνομιούχο θέση, αλλά τελικά τερμάτισε 5η. Παρηγορήθηκε με την κατάκτηση του Λιγκ Καπ (3-0 τη Γκάμπα στον τελικό), στο κύπελλο αποκλείστηκε νωρίς.
Προπονητής: Δεύτερη χρονιά για τον 49χρονο Μασατάντα Ισίι, έναν άνθρωπο της ομάδας που την υπηρέτησε ως παίκτης, προπονητής των ακαδημιών και μάνατζερ και από το 2015 στον πάγκο της ως πρώτος προπονητής. Του αρέσει το επιθετικό ποδόσφαιρο, έβαλε νερό στο κρασί του στη δεύτερη φάση, πρόσεξε περισσότερο την άμυνα και πήρε αποτελέσματα. Τώρα έχει πάθει και μάλλον έχει μάθει.
Γήπεδο: Kashima Stadium (40.728)
Μεταγραφές: Ελάχιστες οι διαφορές σε σχέση με την περσινή ομάδα. Αποχώρησαν τέσσερις παίκτες που είτε ήταν αναπληρωματικοί, είτε δεν έπαιζαν καθόλου. Μόνη απώλεια ο Βραζιλιάνος φορ Ντάβι, ο οποίος όμως μια έπαιζε και δύο ήταν τραυματίας. Ολοι οι βασικοί έμειναν και αποκτήθηκε ο αμυντικός χαφ Ναγκάκι (Σόναν) και ο γκολκίπερ Κουσιμπίκι (Σιμίζου) για εφεδρικός πίσω από τον 36χρονο διεθνή Σογκαχάτα. Στοίχημα ο 20χρονος Βραζιλιάνος σέντερ μπακ Μπουένο (Σιμίζου), θα πολεμήσει για θέση βασικού.
Φιλικά προετοιμασίας: Σε αντίθεση με τις περισσότερες ομάδες, οι Αντλερς έκαναν πολλά φιλικά πρώτης γραμμής, σημείωσαν 4 νίκες (Φουκουόκα 2-0, Κουμαμότο 2-0, Σανούκι 2-1, Χόλιχοκ 2-1) και έχασαν μόνο από τη Σίμπα (0-1), όταν κι έπαιξαν με τα δεύτερα.
Εκτίμηση: Όλοι περιμένουν να συνεχίσει από ‘κει που τελείωσε, η πορεία της στο δεύτερο γύρο πέρυσι ήταν για πρωταθλητισμό. Στις μεταγραφές δείχνει να ενισχύθηκε, οι σταρ Κάιο, Ντινέι, Ογκασαβάρα, Καναζάκι, Σουμπασάκι παρέμειναν, ο Ισίι έχει έναν χρόνο εμπειρίας στην πλάτη του και έχει ξεκαθαρίσει πια τι ζητάει. Η πίεση, πάντως, είναι μεγάλη. Παραμένει η πολυνίκης της J1 με επτά τίτλους, αλλά ο τελευταίος ήλθε το 2009 κι έκτοτε χρυσώνει το χάπι μόνο με κύπελλα.
ΤΟΚΥΟ Τι έκανε πέρυσι: Τρέλανε κόσμο στην πρώτη φάση, όταν και διεκδίκησε σχεδόν μέχρι τέλους την πρωτιά από την Ουράβα. Εκανε νίκες οριακές μεν, αλλά αντρίκιες, που έδειχναν ότι ανεβαίνει επίπεδο. Στη δεύτερη φάση ήταν πιο «συμβατική» (28 βαθμοί αντί 35), διεκδίκησε όμως ως το τέλος την 3η θέση της γενικής βαθμολογίας κι έχασε την πρόκριση στον τελικό γύρο στη διαφορά τερμάτων από τη Γκάμπα (είχαν από 63 βαθμούς, αλλά υστερούσε με +12 γκολ έναντι +19 της αντιπάλου). Στα κύπελλα αποκλείστηκε στα προημιτελικά, στο κύπελλο από τη Χιροσίμα και στο Λιγκ Καπ από την Κασίμα.
Προπονητής: Σε ακριβά παπούτσια πρέπει να μπει ο Χιρόσι Τζοφούκου. Ο 54χρονος προπονητής είχε μέτρια πορεία ως παίκτης στη Χιροσίμα, πέρασε από την Τόκιο τη διετία 2008-10 (κατέκτησε το Λιγκ Καπ το 2009) κι έκανε μια διετία στην Κόφου (2012-14), την οποία ανέβασε στην J1 και την κράτησε, αλλά με μέτρια πορεία. Πρέπει να αντικαταστήσει τον Μάσιμο Φικαντέντι, ο οποίος ανέλαβε τη Σαγκάν Τόσου.
Μεταγραφές: Μαζί με την Κασίβα έχει τις περισσότερες αλλαγές από οποιαδήποτε άλλη ομάδα της λίγκας. Εφυγαν τέσσερις βασικοί, ένας από κάθε γραμμή (ο γκολκίπερ Γκόντα, ο μπακ Ότα, ο μέσος Μίτα και ο φορ Μούτο, που πήγε στη γερμανική Μάιντς) κι άλλοι τρεις με σημαντικό αριθμό συμμετοχών. Για βασικό γκολκίπερ πήρε τον Ακιμότο (Σόναν), τον μπακ Κομάνο (Ιβάτα), τον Κορεάτη μέσο Ντάε Σουνγκ (Γκουόαν), τον δεξιό εξτρέμ Μιζουνούμα (Τόσου) και τον περιφερειακό επιθετικό Άμπε (Κόφου).
Φιλικά προετοιμασίας: Έδωσε τρία ματς πρώτης γραμμής με όλα τα αποτελέσματα (0-0 με Ριουκιού, 2-1 τη Σαπόρο, 0-1 από Τόκιο Βέρντι). Γενικά έκανε πολλά πειράματα για να βρει έναν κορμό.
Εκτίμηση: Ήδη έχει ξεκινήσει επίσημες υποχρεώσεις, διέλυσε 9-0 την ταϊλανδέζικη Τσονμπούρι στον προκριματικό του ασιατικού Champions League. Φυσικά δεν πρόκειται να βγουν συμπεράσματα απ’ αυτό το ματς. Πρέπει να βρει γρήγορα κορμό, θα έχει ζήτημα συνοχής ειδικά στα πρώτα ματς. Θεωρείται δύσκολο να κάνει ανάλογη πορεία σε δεύτερο συνεχόμενο πρωτάθλημα, ωστόσο έχει καλές μονάδες και ως σύλλογος της πρωτεύουσας έχει και ένα κάποιο «σπρώξιμο». Οι υποχρεώσεις είναι περισσότερες αφού υπάρχει και το Champions League.
ΚΑΒΑΣΑΚΙ Τι έκανε πέρυσι: Υποτίθεται ότι προσπάθησε να προκριθεί στην τελική φάση διεκδίκησης του πρωταθλήματος μέσω της γενικής βαθμολογίας κι έμεινε στο παιχνίδι μέχρι το τέλος, όμως (έχασε την επαφή της στις τελευταίες τέσσερις αγωνιστικές, όπου έκανε μόνο μία νίκη), όμως ποτέ δεν τη θεωρούσαν ως σοβαρή διεκδικήτρια του τίτλου. Με απώλειες σε ματς που θεωρούνταν δικά της, είχε μερικές σημαντικές αναλαμπές, όπως η νίκη επί της Γκάμπα με 5-3, αλλά της έλειπε η διάρκεια. Στα κύπελλα, που αποτελούσαν στόχο, αποκλείστηκε νωρίς.
Προπονητής: Για πέμπτη σεζόν ξεκινάει στον πάγκο της ο Γιαχίρο Καζάμα. Ο 54χρονος κόουτς με τη γερμανική παιδεία (αγωνίστηκε εκεί για πέντε σεζόν ως παίκτης τη δεκαετία του 1980) είναι λάτρης της πειθαρχίας και του δυνατού παιχνιδιού, έχει περάσει τα στοιχεία του στην ομάδα και χαίρει εμπιστοσύνης. Με αυτόν η ομάδα τερματίζει πάντα στην πρώτη εξάδα.
Γήπεδο: Todoroki Stadium (26.232)
Μεταγραφές: Στα χαρτιά εμφανίζεται ενισχυμένη. Απέκτησε τον Νοτιοκορεάτη διεθνή γκολκίπερ Σουνγκ Ριόνγκ, τον Βραζιλιάνο αμυντικό χαφ Εντουάρντο Νέτο, τον δεξιό εξτρέμ Κάνο (Κασίβα) και τον σέντερ φορ Μοριμότο (Σίμπα). Γενικά από την περσινή ομάδα το μεγαλύτερο μέρος του κορμού παρέμεινε ίδιο, οι προσθήκες θα μεγαλώσουν το ρόστερ. Εφυγαν οι φορ Σουγκιμότο και Ρενατίνιο και ο αμυντικός Κακούντα
Φιλικά προετοιμασίας: Ανάξια λόγου τα ματς, για ξεμούδιασμα. Επαιξε δύο φορές με την ομάδα του πανεπιστημίου Τόιν, απόφοιτος του οποίου είναι ο προπονητής της !
Εκτίμηση: Υπάρχει φιλοδοξία ότι αυτή τη φορά θα καταφέρει να μπει γερά στη μάχη του πρωταθλήματος. Εχει πολύ έμπειρα στελέχη, εκτός από τους νεοφερμένους υπάρχουν οι παλιοί διεθνείς Νακαμούρα και Οκούμπο μεταξύ άλλων. Το θέμα είναι ότι… κάθε χρόνο έτσι ξεκινάει και κάπου το χάνει. Χρειάζεται να γίνει πιο κυνική με τις ομάδες που θεωρεί του χεριού της, στα ντέρμπι παίζει παραδοσιακά καλά. Πιο εφικτό, πάντως, είναι να επικεντρωθεί σε καλή πορεία σε ένα από τα δύο κύπελλα παρά στον «μαραθώνιο» του πρωταθλήματος.
ΒΙΣΣΕΛ ΚΟΜΠΕ Τι έκανε πέρυσι: Προσπάθησε με επενδύσεις πέραν των οικονομικών της ορίων να ανέβει επίπεδο, δεν το κατάφερε. Με τα λεφτά μόνο δεν κάνεις ομάδα, δεν είχε μέταλλο στα δύσκολα ματς και γενικά φαινόταν λίγη, ειδικά όταν προσπαθούσε να παίξει στα ίσια τις ποιοτικές ομάδες. Τελικά κατάφερε μόνο να σωθεί χωρίς περιπέτειες, αφού με τους ουραγούς δεν είχε προβλήματα. Στα κύπελλα, πάντως, προχώρησε αρκετά. Στο Λιγκ Καπ έφτασε μέχρι τα ημιτελικά και αποκλείστηκε σε διπλά ματς από τη μετέπειτα νικήτρια Κασίμα. Στο Κύπελλο αποκλείστηκε στα προημιτελικά από την Ουράβα (0-3).
Προπονητής: Πάνω από 30 χρόνια στους πάγκους συμπλήρωσε ο 65χρονος πια Βραζιλιάνος Νελσίνο Μπαπτίστα. Εχει εμπειρία πάνω από δέκα χρόνια στο πρωτάθλημα της Ιαπωνίας, πέρυσι ανέλαβε την Κόμπε, πριν συμπλήρωσε μια πενταετία στον πάγκο της Κασίβα, την οποία ανέδειξε πρωταθλήτρια. Η συμφωνία του με την ομάδα θεωρήθηκε ως ανέβασμα επιπέδου, το οποίο όμως δεν φάνηκε την πρώτη χρονιά. Το συμβόλαιο, όμως, είναι τριετές. Λάτρης του 4-3-3.
Γήπεδο: Noevir Stadium (30.132)
Μεταγραφές: Σημαντικές προσθήκες ο σέντερ μπακ Ινόχα (Ιβάτα), ο κεντρικός χαφ Φουτζίτα (Τόσου), αναμένεται να είναι βασικότατοι. Αποκτήθηκε, επίσης, ο Κορεάτης διεθνής γκολκίπερ Κιμ Σέουνγκ (Ουλσάν). Δύο σημαντικοί κεντρώοι, ο Μοριόκα και ο Κορεάτης Τζούνγκ Βου συγκαταλέγονται στις σημαντικότερες αποχωρήσεις. Στα θετικά ότι έμεινε το δίδυμο των Βραζιλιάνων φορ Λεάντρο και Πέδρο Τζούνιορ, που συνεργάζονται πολύ καλά μεταξύ τους.
Φιλικά προετοιμασίας: Ένα σοβαρό φιλικό μόνο, πρόβα τζενεράλε μία εβδομάδα πριν την έναρξη της σεζόν, νίκησε 1-0 την Γκίφου. Αδιάφορα τα υπόλοιπα, με ερασιτεχνικές ομάδες.
Εκτίμηση: Την περιμένουν φέτος την Κόμπε να παίξει κάποιο ρόλο στη λίγκα. Ο κόουτς Νελσίνο χαίρει μεγάλης εκτίμησης, αλλά πέρυσι παρουσίασε μία μετριότητα. Το ρόστερ φαίνεται ελαφρά καλύτερο φέτος, αλλά αυτό που θα τεσταριστεί είναι η νοοτροπία και η αντοχή της απέναντι στις παραδοσιακές δυνάμεις. Ακόμα ένα σημαντικό ερωτηματικό για τη σεζόν.
ΝΑΓΚΟΓΙΑ Τι έκανε πέρυσι: Αποτέλεσε παράδειγμα αναποτελεσματικότητας. Πάνω που έδειχνε να βρίσκει ρυθμό και να πλησιάζει την κορυφή ερχόταν ένα ανάποδο αποτέλεσμα για να τα χαλάσει όλα. Παρά την ποιότητά της είχε πολλά σκαμπανεβάσματα στην απόδοση, ακόμα και μέσα στο ίδιο παιχνίδι. Στα ντέρμπι είχε σχετικά καλά αποτελέσματα, με τους θεωρητικά υποδεέστερους την πατούσε. Τελικά τερμάτισε στη μέση της βαθμολογίας και στις δύο φάσεις. Στο Λιγκ καπ έφτασε ως τα προημιτελικά, αλλά αποκλείστηκε σε διπλά ματς από τη Γκάμπα Οσάκα.
Προπονητής: Από το γραφείο στο γήπεδο ο 42χρονος Τακαφούμι Ογκούρα. Για χρόνια ήταν τζένεραλ μάνατζερ της ομάδας, αποφάσισε να αναλάβει προπονητής της μετά την απομάκρυνση του έμπειρου Ακίρα Νισίνο με το τέλος της περσινής χρονιάς. Καινούργια τακτική για τη διοίκηση, που ως τώρα επένδυε είτε σε ξένους προπονητές, είτε σε έμπειρους γηγενείς. Ο Ογκούρα έπαιξε για επτά σεζόν στη Ναγκόγια και υπήρξε 5 φορές διεθνής.
Γήπεδο: Toyota Stadium (45.000)
Μεταγραφές: Σ’ ένα πρωτάθλημα που οι αλλαγές είναι από λίγες ως ελάχιστες, η Ναγκόγια επιχειρεί… ολικό λίφτινγκ. Εφυγαν οι τρεις από τους τέσσερις της άμυνας (Μούτα, Τανάκα, Χόντα)και οι δύο ξένοι σταρ (ο Κολομβιανός Κόρντομπα και ο Σλοβένος φορ Νοβάκοβιτς), άρα σίγουρα η ενδεκάδα θα είναι αλλαγμένη κατά το ήμισυ. Οι δύο ξένοι είναι νεαροί και Σουηδοί (ο μπακ Όχμαν από την Κάλμαρ και ο φορ Σίμοβιτς από τη Χέλσινγκμποργκ), άγνωστο αν θα «πιάσουν». Αποκτήθηκε και ο γκολκίπερ Όγκι (Σόναν) για να ξεκουράσει τον 40χρονο πια παλιό διεθνή Ναραζάκι, αλλά και δύο παλιοί διεθνείς μπακ (Γιασούντα, Γιάνο) με θητεία και σε ευρωπαϊκές ομάδες.
Φιλικά προετοιμασίας: Ένα φιλικό έδωσε όλο κι όλο, με τη Γκάμπα Οσάκα και ηττήθηκε 3-1, εμφάνισε αρκετά προβλήματα στην άμυνα.
Εκτίμηση: Μεγάλο ερωτηματικό. Νέος προπονητής, που ξέρει μεν πρόσωπα και πράγματα, αλλά δεν έχει καθόλου «μυρωδιά» από αποδυτήρια σαν κόουτς. Πολλοί νέοι παίκτες, ποιοτικοί οι περισσότεροι, αλλά ρίσκο με ξένους που δεν έχουν τη νοοτροπία του λεγεωνάριου και ουσιαστικά αποτελούν ζαριά. Κοινώς, υπάρχουν πολλές παράμετροι που καθιστούν δύσκολη οποιαδήποτε κουβέντα για το μέλλον. Αν της βγουν τα ρίσκα, μπορεί να εντυπωσιάσει. Αλλά συνήθως τόσες πολλές αλλαγές μαζεμένες πέφτουν βαριές…
ΤΟΣΟΥ Τι έκανε πέρυσι: Ξεκίνησε με στόχο να ανέβει επίπεδο, αλλά τελικά κατάφερε μόνο να σωθεί άνετα. Έχανε δύσκολα χάρη στην καλή της άμυνα, αλλά η δυσκολία της στην επίθεση της στέρησε αρκετούς βαθμούς. Το κύριο γνώρισμά της ήταν το αδιάκοπο τρέξιμο και η μαχητική διάθεση. Στο κύπελλο έφτασε ως τα προημιτελικά, αλλά αποκλείστηκε από τη Γκάμπα.
Προπονητής: Μετά από μια χρονιά έκπληξη στην Τόκιο, ο 48χρονος Ιταλός Μάσιμο Φικαντέντι αναλαμβάνει μια χειρότερη ποιοτικά ομάδα, προφανώς για να αποδείξει στον εαυτό του ότι μπορεί κι εκτός Ιταλίας και η περσινή σεζόν δεν ήταν πυροτέχνημα. Εχει εμπειρία σχεδόν 15 χρόνων σε πολλές ιταλικές ομάδες, αλλά σε καμία δεν έμεινε δύο ολόκληρες σεζόν. Λάτρης του «αμυντικού» ποδοσφαίρου, τουλάχιστον «κουμπώνει» με τη φιλοσοφία της ομάδας.
Γήπεδο: Tosu Stadium (24.000)
Μεταγραφές: Λίγες οι κινήσεις της. Πήρε δύο παίκτες για βασικούς, τον μέσο Κουσουκάμι (Σερέζο) και τον φορ Τομιγιάμα (Ομίγια). Εχασε τον μέσο Μιζουνούμα, που βοήθησε πολύ και στο επιθετικό κομμάτι πέρυσι με επτά γκολ. Επιμένει… νοτιοκορεάτικα, καθώς και οι τέσσερις ξένοι της είναι της συγκεκριμένης εθνικότητας.
Φιλικά προετοιμασίας: Στο μοναδικό «σοβαρό» φιλικό της έφερε ισοπαλία 1-1 με την Χόλιχοκ (Β’ κατηγορία). Εκανε αρκετά ματς με ερασιτεχνικές ομάδες με αδιάφορα αποτελέσματα.
Εκτίμηση: Μπαίνει πια στην πέμπτη της συνεχόμενη σεζόν στην Α’ κατηγορία. Και πέρυσι είχε στόχο να ανεβάσει επίπεδο στο παιχνίδι της, αλλά τελικά έμεινε με την εύκολη παραμονή και την αδιαφορία στο τέλος. Ούτε φέτος φαίνεται ικανή να κάνει υπέρβαση. Πιθανότερο είναι να κοιτάζει προς τα κάτω στο τέλος της σεζόν, παρά προς τα πάνω. Νέος προπονητής, αλλά στρωμένη ομάδα. Πολλά θα εξαρτηθούν από τα αποτελέσματα στα πρώτα οριακά της ματς.
ΓΙΟΚΟΧΑΜΑ ΜΑΡΙΝΟΣ Τι έκανε πέρυσι: Γενικά είχε καλή πορεία, αλλά έμεινε με την αίσθηση ότι θα μπορούσε να πετύχει κάτι παραπάνω με τόση εμπειρία που διαθέτει στο ρόστερ της. Τερμάτισε μέσα στην εξάδα και στις δύο φάσεις, αλλά φάνηκε ότι της έλειπε η σταθερότητα για να διεκδικήσει την πρώτη τριάδα. Ούτε στα κύπελλα πήγε μακριά, αν και αποτελούσαν στόχο της στην αρχή της σεζόν.
Προπονητής: Ο 60χρονος Γάλλος Ερίκ Μομπάρτς διανύει το δεύτερο χρόνο του σε ομάδα εκτός της πατρίδας του. Από το 1987, όταν ανέλαβε την Παρί, μέχρι το 2014, είχε θητεία σε πολλές ομάδες και ομοσπονδιακός στην U18 και την U21 της Γαλλίας. Προσπαθεί να επιβάλλει μια ευρωπαϊκή νοοτροπία παιχνιδιού στους Μαρίνος, με κύριο μέλημα την καλή κυκλοφορία της μπάλας.
Γήπεδο: Nissan Stadium (72.327)
Μεταγραφές: Η μεγάλη της απώλεια είναι ο Βραζιλιάνος φορ Αντεμίλσον, που πήγε στη Γκάμπα Οσάκα. Για την ώρα δεν έχει πάρει αντικαταστάτη, ο Μομπάρτς πιστεύει ότι ο Ραφίνια, που δεν βοήθησε πέρυσι, θα έχει φέτος πρωταγωνιστικό ρόλο. Ο Μαέντα (φορ, Τόκιο Βέρντι) θα δώσει κάποια γκολ, αλλά δεν είναι πρωταγωνιστής. Κατά τα άλλα η καλύτερη κίνηση ήταν ο αριστερός μπακ Τανάι (από Σίμπα).
Φιλικά προετοιμασίας: Όπως οι περισσότερες ομάδες, πέρασε την περίοδο προετοιμασίας με φιλικά με ερασιτεχνικές αντιπάλους και ομάδες πανεπιστημίων.
Εκτίμηση: Οι Μαρίνος έχουν πλούσια παράδοση, με τρεις τίτλους στη J1, δεύτεροι το 2013, και κυπελλούχοι την ίδια χρονιά. Το ζήτημά τους είναι η αντοχή, καθώς κάποιοι σταρ βρίσκονται σε προχωρημένη ηλικία (37 ο χαφ Νακαμούρα, 38 ο μπακ Νακαζάβα) και δεν υπάρχουν αξιόπιστες εναλλακτικές λύσεις. Πέρυσι ο Μομπάρτς στηρίχθηκε σε 15 παίκτες, το ρόστερ πρέπει να ανοίξει περισσότερο αν θέλει να πάει καλύτερα. Γενικά, πάντως, θα παίξει ρόλο στη σεζόν, η εμπειρία της το εγγυάται.
ΣΕΝΤΑΪ Τι έκανε πέρυσι: Με σκαμπανεβάσματα η σεζόν της. Άρχισε να μαζεύει βαθμούς, όμως στο δίμηνο Απρίλιος-Μάιος έκανε ρεκόρ 1-3-8. Στον πρώτο γύρο πήρε πολλούς βαθμούς και αισθάνθηκε σίγουρη, στο τέλος έχασε το ενδιαφέρον της και στην βαθμολογία της δεύτερης φάσης τερμάτισε προτελευταία. Σώθηκε χάρη στους βαθμούς του πρώτου γύρου. Στο κύπελλο έφτασε μέχρι τους «8», αποκλείστηκε από την Κασίβα στα πέναλτι.
Προπονητής: Ο 42χρονος Σουσούμου Γουατανάμπε ξεκινάει δεύτερη σεζόν ως πρώτος προπονητής. Η Σεντάι είναι η πρώτη του επαγγελματική δουλειά. Στην ομάδα αυτή έκλεισε τη (μέτρια) καριέρα του ως παίκτης. Θεωρείται «στρατιώτης» της ομάδας, χαμηλών τόνων.
Γήπεδο: Yurtec Stadium (19.694)
Μεταγραφές: Θετικό φαίνεται το ισοζύγιο. Από βασικούς έχασε μόνο τον μπακ Καμάτα, αλλά τον αντικατέστησε με τον έμπειρο Οϊβα (Σίμπα) και πήρε τον σέντερ μπακ Χιραόκα (Σιμίζου). Ολοι οι υπόλοιποι βασικοί θα είναι και φέτος στη θέση τους, δίνοντας πλεονέκτημα συνοχής στην αρχή. Στηρίζεται πολύ, άλλωστε, στην ομαδική προσπάθεια και όχι στην ποιότητα.
Φιλικά προετοιμασίας: Χαμηλής δυνατότητας αντίπαλοι και χωρίς νόημα τα φιλικά της, έπαιξε με τέσσερις ομάδες πανεπιστημίων και τοπικούς ερασιτεχνικούς αντιπάλους.
Εκτίμηση: Εξάρσεις αναμένεται να έχει και φέτος. Θα φτάσουν για να τη διατηρήσουν μακριά από περιπέτειες; Στην έδρα της παίζει με τσαμπουκά και φέρνει σε δύσκολη θέση πιο ποιοτικούς αντιπάλους, αλλά έχει σημαντικά σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή της, ακόμα και από ματς σε ματς. Αν παίξει όπως στο δεύτερο γύρο πέρυσι, θα έχει πρόβλημα.
ΝΙΙΓΚΑΤΑ Τι έκανε πέρυσι: Μετά από μια καταστροφική πρώτη φάση, όπου τερμάτισε προτελευταία με ρεκόρ 3-5-9, σοβαρεύτηκε στο δεύτερο μισό και ειδικά στο δίμηνο μέσα Ιουλίου-μέσα Σεπτεμβρίου, όπου πήρε 15 μαζεμένους βαθμούς. Από τη στιγμή που εξασφάλισε την παραμονή χαλάρωσε και στο τέλος είχε μόλις μία νίκη σε έξι ματς. Επικεντρώθηκε στο Λιγκ Καπ, όπου έφτασε μέχρι τα ημιτελικά κι αποκλείστηκε σε διπλούς αγώνες από την καλύτερη Γκάμπα Οσάκα.
Προπονητής: Ο 42χρονος Τατσούμα Γιοσίντα ήταν μεγάλο στοίχημα για την Κασίβα πέρυσι τέτοια εποχή, αλλά δεν στηρίχθηκε καθόλου από τη διοίκηση και απομακρύνθηκε επειδή του είπαν ότι δεν διαχειρίστηκε σωστά το υλικό. Τώρα έχει μια ευκαιρία με χειρότερο υλικό να δείξει ότι αξίζει κάτι περισσότερο σαν προπονητής από τη μέτρια πορεία που είχε σαν παίκτης.
Γήπεδο: Denka Big Swan Stadium (42.300)
Μεταγραφές: Το κλαμπ έχει παραδοσιακά σφιχτή πολιτική στις μεταγραφές, δεν κάνει ποτέ πολλές κινήσεις, προτιμά να αναδεικνύει παίκτες και να δίνει παρά να παίρνει. Τρεις βασικοί αποχώρησαν, οι μπακ Οϊ και Καβαγκούτσι και ο εμβληματικός μέσος Γιαμαμότο, τα κενά θα καλυφθούν περισσότερο από τους υπάρχοντες και λιγότερο από τους νεοφερμένους, που δεν γεμίζουν πολύ το μάτι. Καλή περίπτωση φαίνεται ο επιτελικός μέσος Ιτο, που ήλθε από την Κιότο. Κατά τα άλλα, η τριάδα των Βραζιλιάνων ξένων (ένας για κάθε γραμμή) παρέμεινε ίδια, όπως και η γραμμή κρούσης.
Φιλικά προετοιμασίας: Κανένα φιλικό με «σοβαρό» αντίπαλο. Μόνο κάποια ματς προετοιμασίας με ερασιτεχνικούς συλλόγους και ομάδες πανεπιστημίων.
Εκτίμηση: Η Αλμπιρέξ είναι από τις πιο… βαρετές ομάδες στην Ιαπωνία. Δύσκολα κάνει αποτελέσματα-εκπλήξεις, το ίδιο δύσκολα μπαίνει σε περιπέτειες. Κι όταν μπει, έχει τον τρόπο να βγει. Ουσιαστικά λειτουργεί με… αυτόματο πιλότο. Η ηρεμία που βγάζει το κλαμπ δεν είναι απαραιτήτως κακή, ειδικά αν συνοδεύεται από καλά αποτελέσματα στην αρχή, που δίνουν ηθικό. Τα προβλήματα θα αρχίσουν όταν η παροιμιώδης αποτελεσματικότητά της με ομάδες ίδιου βεληνεκούς σταματήσει να εμφανίζεται…
ΓΙΟΥΜΠΙΛΟ ΙΒΑΤΑ Τι έκανε πέρυσι: Τελικά κατάφερε την τελευταία στιγμή να εξασφαλίσει τη 2η θέση στη J2 και την απευθείας άνοδο στη J1. Ξεκίνησε ως το μεγάλο φαβορί για την άνοδο, πέρασε ένα μέτριο καλοκαίρι όπου έδειχνε να συμβιβάζεται με το ότι δεν θα ανέβει αυτόματα, αλλά έμεινε αήττητη στους 15 τελευταίους αγώνες (11-4-0) και κατάφερε να πάρει τη θέση από τη Φουκουόκα στη διαφορά τερμάτων (είχε +29, η αντίπαλος +26). Θα ήταν αποτυχία αν δεν τα κατάφερνε μ’ αυτό το ρόστερ.
Προπονητής: Ο 43χρονος Χιρόσι Νανάμι φόρεσε τη φανέλα της Τζούμπιλο (και όχι… Γιούμπιλο) για 13 σεζόν και δέθηκε με τον κόσμο ως ένας εργάτης του κέντρου. Έκανε και 67 συμμετοχές στην εθνική Ιαπωνίας. Σταμάτησε στα 36 του λόγω προβλήματος στο γόνατο και ασχολήθηκε με το σκάουτινγκ. Του πρόσφεραν τη θέση του πρώτου προπονητή τον Σεπτέμβριο του 2014, τον στήριξαν όταν η ομάδα έχασε την άνοδο. Τώρα έχει την ευκαιρία να κοουτσάρει και στη J1.
Γήπεδο: Yamaha Stadium (15.165)
Μεταγραφές: Προσεγμένες κινήσεις. Αποχώρησαν δύο βασικοί αμυντικοί (Κομάνο, Ινόχα) και αποκτήθηκαν δύο έμπειροι, οι σέντερ μπακ Οϊ (Νιιγκάτα)και Τακάγκι (Γκίφου). Η τριάδα των ξένων παρέμεινε ανέπαφη (Καμίνσκι, Ανταϊλτον, Μποθρόιντ) και η ομάδα κράτησε κάποιους παίκτες με σημαντικές περγαμηνές, όπως ο έμπειρος Ματσούι, ο Οτα και ο Μορισίμα. Μικρές αλλαγές σε σχέση με πέρυσι.
Φιλικά προετοιμασίας: Τρεις νίκες σε τρία φιλικά, πάντως όχι με αντιπάλους πρώτης γραμμής (2-1 Κιτακιουσού, 1-0 Σιμίζου, 2-0 Καγκοσίμα) έδωσαν την απαραίτητη αισιοδοξία.
Εκτίμηση: Είναι νεοφώτιστη και πρώτο μέλημά της θεωρητικά είναι να εξασφαλίσει την παραμονή, ωστόσο φαίνεται σημαντικά καλύτερη από τις υπόλοιπες αυτού του επιπέδου. Αλλωστε έχει παράδοση πρωταγωνιστή στο ποδόσφαιρο της χώρας πριν από μία δεκαετία, με τρεις τίτλους (1997,1999,2002) και συμμετοχές σε τρεις συνεχόμενους τελικούς του ασιατικού Τσάμπιονς Λιγκ, εκ των οποίων νίκησε στον έναν (1999). Έχει παίκτες έμπειρους, συνοχή από πέρυσι, καλή ατμόσφαιρα, κι αν ρολάρει καλά στα πρώτα αποτελέσματα μπορεί να πετύχει το στόχο της γρήγορα και να κοιτάξει πιο πάνω.
ΟΜΙΓΙΑ Τι έκανε πέρυσι: Αναδείχτηκε πρωταθλήτρια στη Β’ κατηγορία. Παρ’ ότι δεν είχε το ακριβότερο ρόστερ, ήταν σταθερά στην κορυφή από την αρχή και παραλίγο να τα χαλάσει μόνο στο τέλος, όταν δέχτηκε πίεση από τις καλύτερες ομάδες που την κυνηγούσαν. Από μέσα Σεπτεμβρίου ως μέσα Οκτωβρίου είχε ρεκόρ 2-2-4, ωστόσο με ρεκόρ 3-1-0 στο τέλος κράτησε την πρώτη θέση.
Προπονητής: Ο 50χρονος Χιρόκι Σιμπούγια συμπληρώνει 16 χρόνια στην Ομίγια. Από το 1999 που ξεκίνησε στα τμήματα υποδομής του συλλόγου, πέρασε από το τμήμα σκάουτινγκ, έγινε ασίσταντ και το 2014 ανέλαβε πρώτος, σε μια δύσκολη στιγμή. Η διοίκηση τον στήριξε παρά τον υποβιβασμό της ομάδας μετά από δέκα χρόνια παρουσίας στη J1 κι αυτός την οδήγησε πάλι στην άνοδο. Γνωρίζει το κλαμπ όσο λίγοι.
Γήπεδο: NACK5 Stadium (15.500)
Μεταγραφές: Το ρόστερ της πέρυσι θεωρήθηκε υπεραρκετό για πρωταθλητισμό στη Β’ κατηγορία κι αυτό αποδείχτηκε εκ των πραγμάτων. Λίγες αλλαγές για νεοφώτιστη, αποχώρησαν τρεις βασικοί μέσοι (Καρλίνιος, Γουατανάμπε, Γουάντα) και ήλθαν τρεις παίκτες για βασικοί, ανάμεσά τους ο Σλοβένος χαφ Πέιτσνικ (Σίμπα) που θεωρείται και το βαρύ χαρτί της. Η επιθετική γραμμή έμεινε απαράλλαχτη. Από τους υπόλοιπους νεοφερμένους ξεχωρίζουν ο μπακ Οκούι (από Κόμπε) και ο χαφ Ιβακάμι (από Γιαμάγκα).
Φιλικά προετοιμασίας: Στο μοναδικό σοβαρό φιλικό της νίκησε 2-1τη Μοντέντιο Γιαμαγκάτα.
Εκτίμηση: Θεωρητικά θα κυνηγήσει την παραμονή της και μόνο. Η μακρόχρονη εμπειρία της, όμως, από την J1 δεν σβήνεται μ’ ένα χρόνο στη J2 και ενδεχομένως θα της δώσει προβάδισμα σε ματς με ισοδύναμες ομάδες. Θεωρείται, πάντως, ομάδα μιας ενδεκάδας, αν υπάρξουν τραυματισμοί ή πολλές τιμωρίες θα υστερεί σοβαρά σε ποιότητα. Υπάρχει, πάντως, μεγάλη διάθεση και από τους οπαδούς να τη στηρίξουν στην επιστροφή της στα σαλόνια.
ΣΟΝΑΝ Τι έκανε πέρυσι: Για τα κυβικά της έκανε πετυχημένη χρονιά, τερμάτισε στη μέση της βαθμολογίας και στις δύο φάσεις του πρωταθλήματος. Παρ’ ότι δεν ξεκίνησε καλά, βρήκε πολλούς βαθμούς μετά τον Μάιο κι όσο της έφευγε το άγχος του υποβιβασμού έπαιζε καλύτερα. Στις τελευταίες αγωνιστικές έδειξε περισσότερο ενδιαφέρον από τις άλλες αδιάφορες ομάδες.
Προπονητής: Νοτιοκορεάτης που γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Τόκιο, ο Κβι Τζέα Τσο έπαιξε σχεδόν όλη τη δεκαετία του 1990 στην Α’ κατηγορία της Ιαπωνίας σε πέντε διαφορετικούς συλλόγους. Η Σόναν ήταν η πρώτη του επαγγελματική προπονητική δουλειά, ανέλαβε το 2012 και κρατάει τη θέση με επιμέλεια. Μεθοδικός, δουλεύει πολύ και αρέσκεται κυρίως στο 3-5-2.
Γήπεδο: Shonan BMW Stadium (18.500)
Μεταγραφές: Ισορροπημένο ισοζύγιο. Η αποχώρηση πέντε βασικών (ο γκολκίπερ Ακιμότο, ο μπακ Εντο, οι χαφ Κομπαγάσι και Ναγκάκι και ο φορ Αλισον) μπορεί να τρομάζει, δεδομένου ότι η ομάδα είχε σταθερή βάση όλα αυτά τα χρόνια. Οι αντικαταστάτες, όμως, στα χαρτιά τουλάχιστον φαίνονται ανώτεροι. Ο Βραζιλιάνος αμυντικός χαφ Παουλίνιο (Καβασάκι) δίνει ποιότητα στο κέντρο, ο τερματοφύλακας Μουραγιάμα ήταν βασικός πέρυσι στην Α’ κατηγορία, όπως και τρεις ακόμα που αποκτήθηκαν. Σημαντικό, επίσης, ότι κράτησε τον φορ Τακαγιάμα, τον πιο ποιοτικό της παίκτη και πρώτο της σκόρερ πέρυσι.
Φιλικά προετοιμασίας: Ένα σοβαρό φιλικό έκανε, με τη Φουκουσίμα κι έφερε 0-0. Τα περισσότερα ήταν προετοιμασίας εναντίον ερασιτεχνικών ομάδων.
Εκτίμηση: Από το 2014, όταν ανέβασε τη Σόναν με ρεκόρ 101 βαθμών στη Β’ κατηγορία, ο Τσο έχει τα κλειδιά της ομάδας. Δεν παίζει μπαλάρα η ομάδα του, ούτε σκοράρει εύκολα, ούτε έχει απόρθητη έδρα, αλλά έχει τον τρόπο της να παίρνει αποτελέσματα, ειδικά με ομάδες που βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο. Απόρροια της αξίας του προπονητή της, ο οποίος έχει φτιάξει πια καλό όνομα. Το στοίχημά του είναι να ενσωματώσει γρήγορα τους νεοφερμένους. Αν το καταφέρει, θα σωθεί γρήγορα.
ΒΕΝΤ. ΚΟΦΟΥ Τι έκανε πέρυσι: Έδειξε αντανακλαστικά τη δύσκολη στιγμή. Ξεκίνησε εφιαλτικά (1-0-7 το πρώτο δίμηνο), ήταν πρώτο φαβορί για υποβιβασμό, άλλαξε προπονητή και πήρε μαζεμένους βαθμούς στο τέλος της πρώτης φάσης (ρεκόρ 5-2-2). Τα ίδια και στη δεύτερη φάση, ξεκίνησε με 1-2-4, αλλά στη συνέχεια πήρε κάποιες οριακές νίκες και σώθηκε άνετα. Στο τέλος έπαιζε χωρίς κίνητρο.
Προπονητής: Ο Σατόρου Σακούμα ανέλαβε πέρυσι τον Μάιο μια χαμένη υπόθεση, καθώς η Κόφου φαινόταν σίγουρη για υποβιβασμό. Πιστώνεται την αλλαγή αγωνιστικής διάθεσης με πενιχρά μέσα. Πήρε πολλές νίκες στο οριακό 1-0. Προπονητής χωρίς ιδιαίτερες περγαμηνές, είχε περάσει από τον πάγκο της ομάδας και το 2011 για λίγο καιρό.
Γήπεδο: Yamanashi Chuo Bank Stadium (17.000)
Μεταγραφές: Σημαντικές οι αλλαγές. Αποχώρησαν σημαντικά στελέχη (ο αμυντικός Σοχέι Αμπε για τη Σίμπα, ο μέσος Σιμόντα για τη Σονάν, ο φορ Τακούμα Αμπε για την Τόκιο)και… όλοι οι Βραζιλιάνοι της, ορισμένοι εκ των οποίων ήταν και γερασμένοι (37 ο Μαρκίνιος, 34 ο Μπαρέ). Εγιναν επενδύσεις σε νεότερους Βραζιλιάνους (26 ο αριστερός μπακ Ζίλτον, 29 ο βασικός φορ Κριστιάνο, 24 ο παρτενέρ του Νίλσον). Η επιθετική γραμμή άλλαξε όλη. Θα βοηθήσει με την ταχύτητά του ο δεξιός μέσος Τανάκα (από Σίμπα). Ερωτηματικό ο Αυστραλός μέσος Σελέσκι.
Φιλικά προετοιμασίας: Ανάξια λόγου. Έπαιξε με ομάδες πανεπιστημίων και ερασιτέχνες, νίκησε άνετα σε όλα, ήταν για ξεμούδιασμα. Μάλλον ο Σακούμα θέλει να αιφνιδιάσει, αφού οι αντίπαλοι ειδικά τις πρώτες αγωνιστικές θα έχουν προβληματικό σκάουτινγκ.
Εκτίμηση: Αφού τα κατάφερε και πέρυσι, με όλα εναντίον της, λένε ότι η Βεντφόρετ δεν θα υποβιβαστεί ποτέ! Γενικά είναι ομάδα με ψυχή και ιδανική στις… κηδείες, χτυπάει εκεί που δεν το περιμένεις. Άλλαξε πολλές παραμέτρους, πάντως, και είναι άγνωστο μέγεθος. Το ταβάνι της είναι η μέση της βαθμολογίας και μια άνετη παραμονή. Αν δεν της βγουν οι βραζιλιάνικες επενδύσεις θα κινδυνέψει σοβαρά κι αυτή τη φορά.
ΦΟΥΚΟΥΟΚΑ Τι έκανε πέρυσι: Εξασφάλισε την άνοδό της στην J1 δύο λεπτά πριν το τέλος του τελευταίου ματς, του μπαράζ απέναντι στο φαβορί Σερέζο Οσάκα. Το γκολ του Νακαμούρα στο 88’ έγραψε το 1-1 και της έδωσε το 3ο και τελευταίο εισιτήριο, καθώς σύμφωνα με τον κανονισμό σε περίπτωση ισοπαλίας ευνοείται η ομάδα που τερμάτισε ψηλότερα στη βαθμολογία της κανονικής περιόδου. Εκανε μέτριο πρώτο γύρο, βελτιώθηκε πολύ στον δεύτερο (ρεκόρ 17-5-2).
Προπονητής: Ενας από τους θρύλους του γιαπωνέζικου ποδοσφαίρου, ο 48χρονος Μασάμι Ιχάρα έκανε 122 συμμετοχές με την εθνική Ιαπωνίας και υπηρέτησε τη Γιοκοχάμα Μαρίνος για μία δεκαετία. Από το 2009 ως το 2014 είχε πόστο βοηθού στην Κασίβα (ανέλαβε δύο φορές υπηρεσιακός για λίγα ματς). Στη Φουκουόκα βρίσκεται από τον Ιανουάριο του 2015, είναι η πρώτη του δουλειά ως πρώτος κόουτς. Δίνει σημασία στο αποτέλεσμα.
Γήπεδο: Level 5 Stadium (22.563)
Μεταγραφές: Λίγα πράγματα, όπως κάθε νεοφώτιστη προσπάθησε να προσθέσει λίγη περισσότερη εμπειρία. Σημαντική προσθήκη ο Ντανίλσον, Κολομβιανός αμυντικός χαφ που ξέρει το πρωτάθλημα. Για βασικός προορίζεται ο μπακ Σανέτο (από Καβασάκι) και ο Κορεάτης Κιμ Χιουν (από Σίμπα). Από βασικούς αποχώρησαν οι Σακάι (μ, Νιιγκάτα), Νακαμούρα (τ, Κασίβα), Σουνγκ (α, Τζετζού).
Φιλικά προετοιμασίας: Χωρίς νίκη ολοκλήρωσε την τριάδα των φιλικών της (0-2 από Κασίμα, 1-5 από Σίμπα, 0-0 με Κουμαμότο).
Εκτίμηση: Κλασική ομάδα ασανσέρ μεταξύ J1 και J2, ελπίζει να τα καταφέρει να μείνει αυτή τη φορά. Τελευταία φορά που ανέβηκε ήταν το 2011 και έπεσε αμέσως. Ο βασικός κορμός έμεινε ίδιος, δεν αποχώρησε κανένας σκόρερ (ξεχωρίζει ο Βραζιλιάνος Γουέλιγκτον, παλαιότερα έπαιζε στη Βόλφσμπουργκ). Θα έχει πλεονέκτημα συνοχής στην αρχή, υπάρχει και ο ενθουσιασμός, αλλά και απειρία. Αν πάρει βαθμούς και αυτοπεποίθηση στην αρχή, θα το παλέψει.
Αργύρης Παγαρτάνης
21+ | Αρμόδιος Ρυθμιστής ΕΕΕΠ | Κίνδυνος εθισμού & απώλειας περιουσίας | Γραμμή βοήθειας ΚΕΘΕΑ: 1114 | Υπεύθυνο Παιχνίδι
21+ | Αρμόδιος Ρυθμιστής ΕΕΕΠ | Κίνδυνος εθισμού & απώλειας περιουσίας | ΓΡΑΜΜΗ ΣΤΗΡΙΞΗΣ: 1114| Παίξε Υπεύθυνα